NK Baan: de verhalen

De redactie heeft het luid en duidelijk kenbaar gemaakt, er was behoefte aan toelichting bij de baanresultaten. Maar waarom niet zelf afgereisd naar Omnisport in Apeldoorn? Een dagje baanwielrennen kijken is wielersport waar je van a tot z met je neus boven op de wedstrijden zit. Als redactielid kan je ontspannen met je notitieblok en kopje koffie in de hand, droog en warm op de tribune zitten met voor je neus pure sport. De renners gaan vlak voor je langs, het zweet en de adrenaline zijn bijna te voelen. De wereldtop binnen handbereik. Het is als bij een popconcert op de eerste rij voor het podium.

Jullie (de redactie) hebben het goed begrepen. Op een NK baanwielrennen wordt er hard gereden, en op een aantal renners stond zeker geen maat (Casper, Enzo, Havik, Stroetinga) het waren spannende en zeker attractieve koersen.

Het NK-baanwielrennen is traditioneel in de laatste maand van het jaar vaak tussen kerst en oud en nieuw. Nederland heeft maar twee banen met de officiële lengte van 250 meter daarom wordt het NK afwisselend in Alkmaar en Apeldoorn gehouden, dit jaar dus in Apeldoorn.

Het toernooi is voor dames en heren, Nieuwelingen, Junioren en Elite/Belofterenners. Er zijn duur- en sprintonderdelen verdeeld over 4 dagen. Een breed scala aan wedstrijden met in totaal 30 truien om voor te strijden. Het grote aantal truien wordt door onwetende vaak betiteld met de uitdrukking “even een truitje ophalen”

De deelnemers en de echte supporters weten wel beter. Voordat je aan het NK kan deelnemen zijn er voorwaarden in de vorm van tijdslimieten of uitslagen. Er mogen op een 250 meter baan maximaal 24 renners tegelijk deelnemen. Het gevolg is dat er bij sommige wedstrijden zelfs kwalificatiewedstrijden gereden moeten worden.

Je kan als trotse ouder nooit objectief over de uitslagen van zo’n toernooi schrijven zeker niet als je zoon in zijn 4 onderdelen met 2 maal goud, zilver en brons naar huis gaat.

Dit jaar had Enzo slechts 1 hoofddoel en dat was de individuele achtervolging. Bij een achtervolging fietsen twee renners tegen elkaar ieder aan een kant van de baan. Eerst wordt er een rangschikking gemaakt op tijd waarna de nummer 1 en twee de finale rijden en de nummer 3 en 4 de kleine finale. De voorbereiding en training van Enzo was volledig afgestemd op de individuele achtervolging.

De kwalificatie heeft hij behouden en gecalculeerd gereden slechts gericht op plaatsing bij de eerste twee. Dit lukte met een toch al zeer mooie tijd van 3:26:08. Helaas kon Enzo in de finale rit tegen Joris Kroon geen nieuwe snelle tijd zetten. Halverwege haalde Enzo zijn concurrent in (Catch): bij inhalen is de winnaar bekend en wordt de wedstrijd beëindigd.

De Koppelkoers (Madison) reed Enzo samen met zijn koppelmaatje Casper van Uden. Het werd een regelrechte declassering van de andere renners, 4 ronden voorsprong met 149 punten gewonnen. Er werd schande van gesproken, in het vervolg mogen ze niet meer mee doen.

Er waren in diverse onderdelen Amstel renners actief, hieronder de uitslagen in volgorde van deelname:
Tijmen van Loon 1e 200 meter sprint
Enzo Leijnse 1e individuele achtervolging
Niall Tilli Scratch 14e kwalificatie
Patrick Bos 7e Scratch finale
Enzo Leijnse 3e Scratch Junioren
Niall Tilli 14e Puntenkoers kwalificatie
Patrick Bos 11e finale puntenkoers
Enzo Leijnse 2e puntenkoers Junioren
Patrick Bos 8e Keirin
Tijmen van Loon 2e Keirin Junioren
Enzo Leijnse 1e Koppelkoers

Naschrift redactie:
Wij zijn dankbaar dat onze subtiele hints zijn opgepakt en tot dit verslag van Ariane Leijnse hebben geleid. Kleine aanvulling op de wel erg mannelijke opsomming van de resultaten:
Maud Rijnbeek 3e individuele achtervolging Junior Vrouwen
Maud Rijnbeek 1e Scratch Junior Vrouwen