Afgelopen weekend was voor de veldrijders de belangrijkste afspraak van het jaar: het Nederlands Kampioenschap in Huijbergen. Ook bij een handvol Amstelrenners stond Huijbergen omcirkeld in de agenda. Een terugblik (in foto’s).
Het parcours van Huijbergen is voor de meeste crossers gesneden koek; bosomloop, 2 lastige bergjes, verbonden via een weiland. Toch kende het dit jaar wel enkele verrassingen. Kort na de start werden de renners getrakteerd op een muur van zand, als een trap zo steil omhoog naar de top van de Nootjesberg, speciaal uitgegraven – de wortels zaten nog in de grond. Even later een listige afdaling waar je de keuze had voor een drop off of een minder lastige ‘chicken run’. Ook op het Triestenduin was een zeer steile loopstrook aangelegd, gevolgd door een steile afdaling, dwars door diep zand, die al fietsend tot de nodige valpartijen kon leiden. De grootste verrassing was toch de hoeveelheid modder op de stukken weiland. De regen had de toplaag veranderd in een verraderlijk gladde moddersaus. Een grof profiel bleek (achteraf) de beste keuze om het verschil te maken.
Nieuwelingen
Mees van Duren was de enige Amstelrenner in deze categorie. Geen geringe opgave, want het niveau is hoog bij de landelijke Nieuwelingen. Mees deed het prima zaterdag, hij zat goed in de koers en kon na afloop een 44e plek noteren.
Mees van Duren op de Nootjesberg. Foto Luc Wilms
Masters
Bij de Masters 50+ was het Pierre Deen die voor de niet onverwachte verrassing zorgde. Helemaal achteraan opgesteld (slechts 1 landelijke cross in de benen), maar schoot daarna als een speer naar voren. Al snel reed hij Jan van Herwijnen (wekelijks een landelijke cross) op het achterwiel, daarna was het gestaag naar voren rijden. Pierre was overduidelijk nog zeer fris en scherp. Amstelfavoriet Marcel Witte heeft hij niet meer kunnen achterhalen, die reed op een uitstekende positie (vertrokken van de eerste rij) helaas zijn achterderailleur in de spaken en stapte gedesillusioneerd af. Pierre finishte als 14e en Jan als 27e. En de winnaar? Die had slechts 4 landelijk crossen gereden, waarvan 1 gewonnen. Fris zijn is het nieuwe trainen. Een strategie om in het achterhoofd te houden.
Pierre in volle aanval op de Nootjesberg, gehinderd door een achterblijver. Foto Luc Wilms
Bij de Masters 40+ geen Michael Breedt aan het vertrek, te veel last van zijn rug. Ook opvallend dat in deze categorie de winnaar 3 landelijke crossen had gereden. Vooruit, het is oud-prof Maarten Nijland.
Vrouwen
Bij de Junior-vrouwen mocht Rosan Koper de Amstelkleuren verdedigen. Ze had niet veel landelijk gereden, maar dat hield haar er niet van om op het NK te starten. De voorspelde top 10 zat er niet in, ze werd 13e.
Bij de Elite-vrouwen geen Judith van Maanen aan het vertrek, zij had zich afgemeld.
Rosan Koper in de lastige afdaling van het Triestenduin. Even later zou ze hard over de kop slaan. Maar hervatte de race en reed een ronde later wel goed door het zand naar beneden. Foto Vic Geerlings
Amateurs
Het grootste startveld van het weekend, 82 gretige renners. Jort de Boer (hij gaat al wat jaren mee) finishte in de achterhoede. Zou hij toch gestart zijn met te weinig profiel, ondanks het dringende advies van enkele Masters?
Drukte bij de Amateurs op de eerste klim naar de top van de Nootjesberg. Zoek Jort. Foto Ronny Wormgoor
Junioren
Geen Belofte- en Eliterenners van de Amstel (ze waren alweer gesignaleerd op de weg bij DTS ..). Dus was het de beurt aan de Junioren om te laten zien wat ze waard waren in een sterk veld van 66 renners. De ‘good old’ gebroeders Geleijn deden het prima. Owen op 12 en Tristan op 35. Niek Voogd daarachter op 45.
Owen in volle vaart de Nootjesberg af. Foto Vic Geerlings
En volgend jaar? Dan ongetwijfeld een geheel andere cross op het programma. De kleigrond van Rucphen.
