ACC Waarderpolder: drijvende tuinen

De tweede rit van de Amsterdamse Crosscompetitie rond de Manege Schoteroog in de Waarderpolder was deels loodzwaar: een snel en goed berijdbaar deel werd onderbroken door een stuk weiland waar de veelbesproken gevolgen van twee jaar op rij droogte niet merkbaar waren.

Het leek erop dat in deze uithoek zich nooit eerder in kaart gebrachte ‘drijvende tuinen’ bevonden naar het idee van Robert Jasper Grootveld: het weiland leek te drijven en golfde mee met de rijders. Of de lopers: dat was in een aantal gevallen sneller dan fietsen.

De Jeugd bleef deze ploeterstroken bespaard: zij draaiden hun rondjes op het snelle gedeelte van het parcours met een paar bochtjes en een heuveltje.

Jeugd: waar is de paardenbak?
Het valt voor veel jonge ouders niet mee om er te komen. De Marathon van Amsterdam en Amsterdam Dance Event zorgen voor de nodige verkeersuitdagingen. De jonge renners zelf trekken zich er weinig van aan. Ze zoeken elkaar op. Rijden samen warm en smeden snode tactische plannen. Teleurstelling is er wel over het ontbreken van de paardenbak. Ook het gebrek aan hindernissen is vooraf onderwerp van gesprek. De jonge Amstel renners nemen het uiteindelijk zoals het komt. Dat de cross een kwartiertje later begint vanwege de verkeersdrukte leidt niet tot extra spanning. “Boeien”, klinkt het in koor.

In categorie A Teun, Gijs en Max aan de start. Deze jonge renners maken duidelijk waarom de ACC voor de allerjongsten zo’n prachtige competitie is. Om iedere plek is er strijd, of je nu voorin of achterin rijdt. Soms zit het mee, soms zit het een beetje tegen. Maar lol hebben ze. Ze kijken gewoontegetrouw extra moeilijk wanneer ze de jonge ouders passeren en praten na de cross direct met elkaar na. De uitslag: Max 7, Gijs 9 en Teun 10.

In categorie B Sabine aan de start in haar Amstel tenue. Sabine duelleert lange tijd om plek 11, 12 en 13. De enige echte hindernis in het parcours neemt ze met verve. Jeugd B rijdt net iets langer dan jeugd A. Dat blijkt in het voordeel van Sabine. Ze legt beslag op plek 12 en moedigt daarna vrolijk haar favorieten aan.
Foto’s van Dick Visser: hier!

Dames en Nieuwelingen rijden het veld kapot
Na de Jeugd mochten de Dames en Nieuwelingen als eerste het grasveld stukrijden. Dat deden ze met verve, zo mochten de Masters nadien constateren. De lichtgewichten waren duidelijk in het voordeel. Zo was Viego Tijssen (nog geen 50 kilo’s schoon aan de haak) de eerste Nieuweling, met Julian Vergouw als 3e op het podium. Pelle van der Putte werd 5e.

Bij de Dames was Marianne van Leeuwen weer de snelste. Gevolgd door een aantal Amstel Dames: Iris van der Scheer (2e) en daarna Ellen Valk, Rosan Koper en Anne- Marie Schonk.

Masters: Polstra ontbolstert
De Masters van De Amstel deden weer goed mee in de top, hoewel er eentje van tevoren klaagde over verkoudheid en een ander in de nachtelijke uren had staan springen op het ADE. Als er niets bijzonders gebeurt is bij de Masters de tweede plek het hoogst haalbare. Zo ook vandaag: de winst was in zijn thuiswedstrijd voor Ron Vroom. Opvallend was wel dat nummer twee en drie in tegenstelling tot vorige week redelijk in het spoor bleven van Vroom. Wel gingen de twee achtervolgers in de voorlaatste ronde gezamenlijk liggen, zodat van een serieuze bedreiging van Vroom geen sprake meer was. Tweede werd Frank Nijssen; vorige week pech, maar normaal gesproken een vaste waarde in de top en op de derde plaats verraste Simon Polstra. Simon liet zijn klimmersbenen spreken en fladderde over de modderstroken naar de bloemen. Knap werk! Verder in de top 10: Pierre Deen (6), Caspar Hermans (7), en Auke Broex (9). Coen Emmer had een blitz-start, maar moest die later bekopen: 11e.

45- gaat niet kopje onder
Het slotstuk was voor de 45-. Noord Hollander Wesley Damiaans ging meteen op pad en werd nooit meer ingehaald. daarachter was er vooral strijd om de tweede plaats tussen Koos Jeroen Kers en de morele wereldkampioen Beloften (op de weg) Nils Eekhof. KJK leek het lang te halen, maar uiteindelijk was Nils toch het snelste. Niek Voogt stoomde van achteren nog aardig op, maar meer dan 4e zat er niet meer in.