Afgelopen dagen is er niet alleen (landelijk) gecrosst door diverse Amstelrenners. Ook waren ze actief op de gravelwegen in Drenthe.
Tweede Kerstdag stond in het Drenthse Norg de jaarlijkse kerstcross op het programma. Een fraai technisch bosrondje, en niet onbelangrijk, het lag er heerlijk droog bij. Bij de Junioren reed Tristan Geleijn de top-10 binnen. Bij de Masters stonden Sander Boerkamp en Marcel Witte aan het vertrek. Sander geraakte net buiten podium, vierde. Marcel werd 13e.
Zaterdag reisden de renners af naar Benschop. Midden in het Groene Harte. Het was er niet alleen groen, maar ook ruim voorzien van zeer vettige diepe plakklei, gemengd met kiezelstenen. Wisselen was het devies. Bij de Nieuwelingen reed Mees van Duren naar een prima 12e stek. Jeffrey Zwart werd 30e. Bij de Masters 50+ kwam Marcel Witte vrij snel in het podiumpositie terecht. Ondanks een aflopende ketting en een steeds zwaarder wordende fiets (geen wisselmateriaal) wist Marcel die positie te behouden! Jan van Herwijnen had meer moeite met de plakklei, 18e.
Zondag het razendsnelle bosrondje in Vorden, de bekende Kasteelcross. Bij de Elite vloog Owen Geleijn naar plek 28. Broer Tristan werd 18e bij de Junioren.
Bij de Vrouwen reed Judith van Maanen naar plek 21 en landelijk debutant Iris van der Scheer heel netjes naar plek 25.
Geen Mees van Duren bij de Nieuwelingen, hij moest schaatsen.
Marcel Witte had zijn materiaal weer op tijd schoon gekregen. Een prima 13e plaats was zijn deel in Vorden.
Jeugd
Michiel Mouris kwam en overwon in Breda en Liessel. Een klasse apart weer.
Drenthe200
Zaterdag was het Drenthe-dag. Voor de vijfde maal stond de ‘200’ op het programma. 200 kilometer over grotendeels onverharde wegen, gravel zeggen we tegenwoordig. Sander Boerkamp stond gretig aan het vertrek. Het beste is om hem zelf aan het woord te laten: Hoe ging het Sander? Je werd 8e, vertel!
“Ja ging goed, met wat beginnersfouten. Veel te harde banden voor de aangevroren tractorpaden. Ook was de eerste pakweg 4 uur min 5 graden. En dat heb ik geijkt met mijn bidons: die waren stijf bevroren. En ik was de enige van groepje twee die geen verzorging langs de kant had. Dus op 150 km was het echt op, moest ik even pas op de plaats maken. Heb ik de banden alsnog afgelaten en een colaatje gedronken. Toen ging het wel weer en heb ik samen met een ander de laatste 50 km plichtmatig afgewerkt. Zowel voor als achter was er in velden of wegen iemand te zien. Ik zat de eerste pakweg 40 km in de kopgroep en daarna nog 100 km in een goed draaiend tweede groepje. De meesten van groepje twee zijn nog veel meer kapot gegaan als ikzelf. Kortom mooie tocht, “voor de liefhebber”… De eerst 2 uur in het donker over bevroren tractorpaden met bevroren opstaande randjes waarbij ik mensen door het ijs van de sloot heb zien vliegen waren misschien een beetje te…”
Hebben we iemand gemist in Drenthe? Ja, Devi Brands. Hij zat in het begin wat verder naar achteren, en had daardoor wat meer last van de valpartijen. Hierdoor miste hij de aansluiting met de kopgroep. Klein voordeel hierbij was dat hij zijn race prima kon indelen. De laatste 2 zware uren pikte hij nog verschillende renners op. Met als resultaat een uitstekende 30e plaats.
