De ploegentijdrit vraagt niet alleen fysiek het maximale van de renners, ook tactisch staat er veel op het spel. Bijna 49 kilometer, 400 hoogtemeters in drie lussen rondom Rochetaillée. Kunnen de hardrijders de klimmers laten kraken?
Het algemeen klassement kent na de tweede etappe een A-groep en een B-groep. In de ploegentijdrit (TTT) van dinsdag mocht Marike Veldhuis in het groen starten.
Zoals gezegd drie lussen vanuit Rochetaillee: de eerste heen en terug naar de rotonde in Bourg-d’Oisans. De tweede een rondje stuwdam van Allemont. De derde via de grote weg naar beneden richting Grenoble, omkeren in Gavet en terug omhoog. De vier A-groepen en drie B-groepen bestonden uit vier of vijf renners. De eerste lus reden álle renners van de groep. Daarna 
werd het tactisch, en voor velen ingewikkeld: of één of twee renners mochten lus 2 overslaan en rustig aan lus 3 beginnen. De finishtijd die telde was voor minimaal de derde renner van de groep. Maar het mochten er ook vier of vijf zijn. Best lastig.
Zoveel groepen zoveel verhalen. Wie zet je in voor welke lus? Zouden de klimmers pur sang de mannen met vermogen nog kunnen helpen op de stijgende kilometers in lus 3? Of is het beter dat je je spaarde voor de dag van morgen? Allemaal vragen waar de meeste renners wel een antwoord op hadden. Of niet. Iedereen heeft op zijn of haar eigen wijze afgezien. De jury zal ongetwijfeld nog het nodige moeten vergaderen of iedereen zich aan de regels heeft gehouden. 
Maar uiteindelijk is er een daguitslag en een nieuw A- en B-klassement. Marike Veldhuis rijdt in het groen, Niek Voogt verloor 40 seconden in de TTT, maar de voorsprong op Victor Broex is nog ruim. Ga er gerust even voor zitten.
Woensdag de Koninginne-etappe, over de Col de la Morte, de Parquetout (7 km 11%) en de finish op de Ornon. 115 km in de warmte met 3000 hoogtemeters. Dan weten we meer. A demain.
