De Kampioen. Met de aanhoudende berichten in de media over tekorten aan van alles en nog wat ‘Angstgegner’ voor de crosser met historisch besef. Voor iedereen zwaar door de afwisseling van lange, glibberige singletracks, opwaaiende en vastplakkende herfstbladeren, irritante boomwortels, zompige, zwaarlopende grasstroken, een zandbak en de lange rij bij de afspuitplek.
Jeugd: wekelijks feestje
Wat is de ACC toch een feest voor de jeugd. Ze treffen elkaar voor de start. “Samen inrijden?”. De iets ervarenere jonge renner helpt de debutant. De Amstel-ouders klitten samen in de kantine. “Wat een lekkere koffie hier”. Met het naderen van de start veranderen de gesprekken tussen de ouders. “Wat is in het voordeel vandaag, corssfiets of MTB?”, “Hoeveel druk moet er in de banden?”.
Iets voor 10 uur trekken de jonge Amstelrenners naar de start. Opstellen volgens het “ACC protocol”. Startvolgorde volgens het klassement. En dan gaan ze van start. En na ruim 20 minuten volgt een uitslag. De uitslag is eigenlijk het minst van belang bij de jeugd ACC. Iedere jonge renner heeft plezier gehad en iets geleerd. Bijvoorbeeld dat lopen soms sneller is dan fietsen (Gijs), dat je in de finale beter als eerste een technisch passage in kan (Nicolai), of dat een kleiner verzet soms sneller is dat een de grote plaat (Rosa). Of dat je ook te hard kunt starten (Max).
Bij de jongste jeugd (A): Torben 6, Teun 8 en Joshua 13. Bij de middelste jeugd (B): Max 2, Gijs 4, Nikolai 6, Grigori 10 en Rosa. Bij de oudste jeugd (C) een DNF voor Davin.
Oudere Amstelrenners en -supporters moedigen de jeugd elke week aan. Daar krijgt de jeugd vleugels van. Na afloop zijn de Masters altijd belangstellend naar de prestaties van de jeugd. De Amsteljeugd is dan wel zo bijdehand om de verwachtingen bij De Amstel-masters op te schroeven, “Podium voor jou hè, vandaag!”, roept een 11-jarige tegen een 50-plusser. Lachend kijken ze elkaar aan. Het feest is compleet.
Dames en Nieuwelingen
Geen bloemen voor de Dames en de Nieuwelingen, hoewel Rosan Koper er met een vierde plek dichtbij was. Jose(fien) van Beek waagde zich ook weer eens aan de cross en werd 15e. De Nieuwelingen van WV de Amstel zijn in de ACC nog verstoken van een podiumplaats, maar Ravi van der Putten fietste wel de top 10 binnen met een 9e plek. Tom landa werd 12e.
45+: Breedt nog ongeslagen
Maar Michael moest er naar eigen zeggen harder voor werken dan de afgelopen twee keer. Van zijn vaste belagers Brian Burggraaf, Nick Evans en clubgenoot John Behrens werd eerstgenoemde teruggeworpen door pech, maar Evans en Behrens bleven Breedt op de hielen zitten. John Behrens dwong Michael in de laatste meters zelfs nog tot een serieuze verdappering. Twee Amstelrenners op het podium en Pierre Deen – al het hele weekend kamperend bij De Kampioen – er net naast. Sterk nummer. Dick Visser en Coen Emmer haalden
als nummer 13 en 14 de top twintig. Serge van der Putten begon sterk, maar werd halfkoers door Jan en alleman voorbijgereden onderwijl roepend naar de zijlijn “Waar is die fiets?”. Te oordelen naar zijn 59e plek is die niet (of te laat) gevonden. De situatie deed een enkeling denken aan de hoogtijdagen van de VVZBDA toen een overkokende Amstelrenner tijdens de internationale cross van Surhuisterveen naar de kant schreeuwde “Waar zijn de reservewielen?” Nou, in de auto natuurlijk: voor je het weet zijn ze weg!
45-: ook twee man podium
Op de hoogste trede de sterk rijdende Niek Voogt en op drie Sander Boerkamp. Stefan Appelman van West Frisia wist zich nog tussen deze twee Amstelmannen te wringen. En op plek 14 t/m 17 een Amstelpelotonnetje met Alexander Evers, Roel Gerritsen, Stephan Scherpenisse en Miquel Overzier.
Volgende week – voor wie wil – een dubbelprogramma: zaterdag in Nieuwveen het Regiokampioenschap en zondag op hetzelfde parcours race 4 van de ACC.
De eerste foto’s zijn al weer gespot:
Kristel: klik
Dick Visser: klik
