Een mooie en succesvolle 11e editie van de Ouderkerker Cross is achter de rug. Met mooie koersen, weer dat niet eens al te slecht was, en vooral een zeer uitdagend en zwaar parcours. Het slotstuk was voor Niek Voogt die in eigen woonplaats zijn eerste zege in het hoofdnummer boekte.
De Ouderkerker Cross 2021 zit erop. Ondanks de (zoveelste) lockdown kon er gekoerst worden en dat was zichtbaar fijn voor de deelnemers.
En het was een mooie, maar zware editie. Na de regen van vrijdag en zaterdag lag het parcours er op veel plekken drassig bij en – vooral – ook heel glibberig. Een aantal dijkjes waar je andere jaren zo op en af reed, was nu een gegarandeerde afstapper en ook de de dijk lag er lastig bij. Het was verder duidelijk dat het parcours door “kenners” was uitgezet, want er lag weer een super professioneel parcours. Met de nieuwe strandtent “Aan de Plas” was het helemaal fijn toeven met het gure weer.
Jeugd: twee dagen koers
De echte cross werd dit weekend verreden op zaterdag. Toen streden onze vrijwillige helden onder vurige aansporing van Auke tegen de elementen om de fantastische cross van zondag klaar te maken. En wat werd het een fraaie cross! We begonnen met een fraai zonnetje en weinig wind, daarna kwam een klein buitje maar dat viel alles mee. Een parcours om duimen en vingers bij af te likken zouden Michel of Jose zeggen. Ook zonder de Amstel bril op durven we te stellen dat dit toch wel het hoogtepunt van de ACC tot nu toe was. Een dijkje vol in de wind waar de kids met dat beetje extra power een eerste cartouche konden verschieten. De A en B draaiden daarna bij de parkeerplaats terug en staken over naar het bekende trainingsgebied onder de bomen. Een fraai decors voor epische taferelen. Want zoals de Amstel jeugd al verwachtte, wat was het hier glad. Fietsen ging over in crossen en dat ging over tot pogingen tot lopen dat meer van schaatsen weg had. 1 meter hoogteverschil optimaal benut, we hebben hier te maken met de creme de la creme van de parcoursbouw. Na de populieren (?) op naar de rotonde waar een schuine kant aangeboden werd die fietsend gebruikt werd om tactieken te botvieren. En dan het hoogtepunt waar de jeugd naar uitkeek. Het zandstrand. Eerst nog een lang stuk hard langs de waterlijn maar dan al snel terugdraaien om voor het oog van de begeleiding de echte zandbak te doorkruisen.
Het parcours werd geëerd met een flink deelnemersveld bij de A en B categorieën. Zoals het hoort glommen de Amstelrijders van trots en starten ze hun thuiscross net allemaal een tandje
groter.
Het was waterkoud wat voor de jongsten best pittig was, handen, voeten deden bij het inrijden al flink pijn. Het was wachten op wat eerder was, de gevoelloosheid of het startschot zodat het bloed zijn werk kon doen. In categorie A starten Thorben, Briek en Teun namens de Amstel. Thorben zag er nog niet direct de lol van in maar dat kwam snel in de wedstrijd. Hij rijdt prima mee in het klassement en legde ook vandaag weer een stabiele cross op de mat. Briek heeft duidelijk profijt gehad van zijn landelijke campagne en etaleerde zijn kwaliteiten voor het thuispubliek/ begeleiders. Teun was pas twee keer opgestapt in de ACC en had twee keer ruzie met zijn materiaal gehad. Daar mocht het dit keer niet aan liggen. Hij pakte brutaal de kopstart en keek nauwelijks meer om. Tot zijn verbazing en vreugde werd hij tweede.
Bij de B wordt het veld met de week sterker. Zo sterk zelfs dat de winnaar van alle ACC crossen dit jaar, vandaag slechts vierde werd. Voor de Amstel hielden Rosa, Max, Arnau, Jenthe en Gijs de eer hoog. Met kennis van zaken deelden ze de cross goed in. Bij de start werden al afspraken gemaakt. “Laat die twee maar rijden, en als hij gaat dan niet overnemen tot ik aansluit!”. Na het startsein was daar allemaal maar weinig spraken van. De eerste 4 onderscheidden zich snel van de rest. Anders dan vorige weken werd hier geen groepje gevormd maar was het man tegen man tegen vrouw (nogmaals hulde aan de parcoursbouwer). Daarachter een verbeten strijd tussen de toppers in het klassement. Max vond een cross naar zijn hart en weer dat hem prima paste. Hij deelde uitstekend in en streed met de nummer 1 in het klassement om plek 5. Die reed in rond 1 als het parcours af maar herstelde zich en kon Max net afhouden. Daarachter keek Gijs vaak om, voor hem was er niets meer te halen. Toen hij besefte dat hij ook niet echt profijt had van de twee waarmee hij reed trok hij zijn plan werd zevende en deed goede zaken voor het klassement. Arnau en Rosa heeft uw reporter twee keer stevig door de zandbak zien ploeteren. Zicht op hun prestaties ontbrak enigszins. Het wereldwijde web liet zien dat ze netjes uitgereden hebben (wat niet voor alle deelnemers gold) met problemen met hun chip. Nou ja dat heeft de halve wereld de afgelopen tijd.
Thomas gaat er vandoor bij de Nieuwelingen
Na de jongste Jeugd was het de beurt aan de Dames, de Jeugd C en de Nieuwelingen. Bij de laatste categorie reed Thomas Landman er eens alle frustratie uit. Eigenlijk zou hij deze avond een belangrijke schaatswedstrijd hebben, maar – u weet wel waarom -dat ging niet door.
Daarom maar overdag crossen en vanuit het vertrek speerde hij weg om met ruim anderhalve minuut voorsprong de zege te pakken op Thomas Jonker (2e) en Finn Smith (De Kampioen). Amstelrenners Fabio Valerio (7e) , Ravi van der Putten (12e) en Tom Landa (13e) zagen het van een afstand. Bij de dame
s was Bianca van den Hoek de snelste voor Marianne van Leeuwen. Op ruime achterstand knokte Jente Koops weer voor de derde podiumplaats, maar deze keer werd ze 4e. Ellen Valk was de 10e dame.
Masters: Breedt weer bovenaan
Michael Breedt kreeg afgelopen twee wedstrijden klop van clubgenoot John Behrens, maar in het zand en de modder van de Ouderkerkerplas herstelde hij de hegemonie. Vanaf ronde 1 ging hij aan kop en hij kon zijn voorsprong simpel vasthouden, ook toen in de laatste ronde het zand/modder-mengsel in schoenplaat en pedaal het inklikken bemoeilijkte. John Berens deed deze week dus een stapje terug en Marcel Witte koerste de hele race op podiumplek 3. Een compleet Amstelpodium! Verder in de top 10: Pierre Deen (7), Auke Broex (9) en Serge van der Putten (10).
Niek Voogt slaat toe
Er werd een beetje gerekend op een strijd achter Dylan Groenewegen aan, maar Dylan had andere prioriteiten dit weekend en liet de “battle” over aan de thuisrijders Victor Broex en Niek Voogt. Na twee ronden reden beide Ouderkerkers dan ook fier aan kop, met steeds op een tiental seconden Tommy Oude Elferink. Maar in de derde ronde maakte Victor een fatale stuurfout, gevolgd door een salto mortale waardoor hij enigszins dizzy zijn weg kon vervolgen, en ook door Tommy werd achterhaald. Tommy en Niek hielden elkaar de laatste ronde steeds op 100 meter, maar vooral omdat Niek nergens stilviel kon hij naar de zege soleren, en dat in eigen woonplaats. Tommy werd tweede en Victor wist nog wel de 3e plaats veilig te stellen, voor Lucas Keuning die klassementsleider Sander Boerkamp (5e) achter zich hield. Daarachter waren nog veel Amstelrenners goed van voren te vinden, met een spannende strijd om plek 6 (Viego Tijssen, nipt voor Tristan Geleijn) en daar niet ver achter eindigden de steeds beter marcherende Wessel Mouris (9e) en ook Joppe van de Weerdt en Alexander Evers eindigden voorin.
Fotolinks volgen nog.
Uitslagen op: https://results.sporthive.com/events/PC1939617 en op de site van de ACC
Dank aan alle medewerkers
De cross kan alleen maar gehouden worden met de hulp van veel mensen. Een cross in het ‘buitengebied” vergt altijd meer werk dan op een clubparcours een wedstrijd houden. In de voorbereiding en tijdens en ná de cross. Dank aan allen die het weer mogelijk maakten en alles zo soepel lieten verlopen. De complimenten stromen binnen: soepele organisatie met goede en duidelijke speakers en jury.
Op naar de volgende wedstrijden. 5 December naar Ulysses en de Sint, weer heel wat anders.
(Gevonden: een paar rode cross-schoenen. Mail even naar de redactie als je de eigenaar bent en ze toch wel mist)
