Afgelopen vrijdag was alweer de slotetappe van de Amstel Vogezenweek. De winnaars zijn gehuldigd, slotbanket geweest, tassen & materiaal ingepakt, huisjes veegschoon achtergelaten; iedereen is weer thuis. Een enkeling is alweer voorzichtig met de training begonnen. Een terugblik op de laatste dagen, te beginnen bij de tijdrit van donderdag.Na de koninginne-etappe van woensdag kwam deze tussenetappe als een geschenk (“Je herstelt er wel lekker van.”) ‘s Ochtends een korte tijdrit om het meer, ‘s middags een omloop op een vers uitgetekend parcours.
Klokke 10.01 uur vertrok de eerste renner van de rechteroever naar linkeroever van het meer, want daar kwam de korte tijdrit van ruim 4 kilometer op neer. Stukje vlak, dan naar hard beneden, gevolgd door vals plat oplopend naar 6% kort steil, en de slotkilometer weer vals plat tot vlak. Zeer explosief dus. Wessel de snelste van het pak, gevolgd door Niek, Koos Jeroen, Joppe en Joris. Daarna de masters Caspar en Sander.
Joppe in de tijdrit
Daarna was het recupereren tot de eerste start van het omloopje om 12 uur. Niet gedoucht uiteraard, want dan spoel je je krachten weg. De oorspronkelijke route was een omloop rond het meer. Maar betonnen afzettingen dwong de organisatie tot een andere omloop van 40 kilometer. Eén huisje vatte deze koe bij de horens en ging eerder in de week al (gemotoriseerd) op verkenning. De directie ging akkoord, met als resultaat: Een ronde vanaf de camping over twee cols: de Bussing en de Page (die naam klinkt zachter dan doet vermoeden), met een slotkilometer naar Col d’Oderen, afdaling naar de camping en daar nog 300 meter omhoog à 6%. Een Gilbert-aankomst dus.
Enkele renners hadden hun zinnen gezet op deze etappe. Zo ‘mocht’ Lars zijn groepje op de Bussing al snel achterlaten, op zoek naar het podium. Ook Joris ging met dat doel van start. En natuurlijk Roel Mouris. In de lange etappe van woensdag komt hij wat te kort, die van donderdag was op zijn maat. Joris was de sluwste en wist Roel met slechts 5 seconden te kloppen. Kort daarachter Lars. De top van het klassement kwam een minuut later al over de streep.
Het tweede deel van de middag was het tijd voor rust & verpozing. Zwemmen in het meer was een goede ontspanning, afkoelen voor de slotetappe.
Het weer was de hele week uitzonderlijk goed geweest met veel zon, weinig wind en net niet te warm. Echter voor de vrijdagmiddag waren er onweersbuien voorspeld. De finale ging derhalve wat eerder van start. Zeventig kilometer, géén bevoorrading, drie cols van betekenis. Direct vanuit de camping linksaf naar de Col de Bramont, lekker asfalt en veel haarspeldbochten, nergens meer dan 6% stijging. Via de Schlucht een lange afdaling naar Munster om daar aan de Petit Ballon te beginnen. Nu was het gedaan met de rust. Direct steil omhoog en veel stukken rond en boven de 8%. Na de afdaling scherp links draaien en hop, de slotklim Platzerwasel op. Ook daar weinig stukken onder de 8%. Met finish op de top het einde van deze Vogezenweek? Nee hoor, Ingeborg & kids waren de Strava-route trouw en parkeerden vanuit de renners gezien ruim 1,5 kilometer verder, waardoor er toch nog wat hoogtemeters moesten worden gemaakt.
Zouden de vroege starters hier ook weer een kans maken nu er werd vanuit gegaan dat de eersten alleen voor het klassement zouden gaan rijden? Wouter de Jonge deed nog een dappere laatste poging de groene tui ter heroveren op de Petit Ballon. De berg won.
De ‘klassementsrijders’ zouden heel ver komen op de Platzerwasel, maar Joris was ze weer te snel af. Winst! Voor Koos Jeroen en de uitstekend rijdende Romke. Wessel mocht de leiderstrui behouden. Het groen bleef bij Joris. Lars kreeg het aanmoedigingswit, de trui voor de beste jongere na de toppers.
De Amstel Vogezenweek 2022 kwam daarmee ten einde. ‘s Avonds tijdens het traditionele slotbanket (zonder bard & everzwijn, maar wel met o.a. zelfgemaakte pasta, couscous en zelfbestelde pizza) werd er nagepraat en de winnaars gehuldigd. Veel dank voor de directie Sander, Joris, Koos Jeroen en Marcel! Speciaal woord van dank voor ‘start- en aankomstcommissaris’ Ingeborg Kers, die telkens met de auto of fietskar voor ons klaar stond. Hulde! Op naar 2024.
De eindstand
Overzicht van berichten op deze site over de Vogezen- en Alpenweek
Enkele foto’s Vogezen
Marcel mocht deze keer de kar trekken
Bevoorrading, iedereen doet het anders. Jury kijkt toe
Hangen na de ploegentijdrit, het was die dag bijna net te warm
Na afloop van de maandag-kabouteretappe-van-60km was iedereen toch wel moe
