Ook wie helemaal niets van wielrennen weet, laat staan het veldrijden, zou als eerste reactie op je mededeling dat je aan het NK veldrijden in Zaltbommel hebt meegedaan zeggen: oh, dat NK Modderlopen. Want dit weekend stond deze sport even in de landelijke belangstelling. Niet zozeer de prestaties, als wel om het gegeven overvloedige regen, hoge waterstand & dijken. Nederlandser kon het bijna niet, en WV de Amstel was erbij, en met succes: Michiel Mouris pakte de titel bij de Nieuwelingen! En er waren nog vier top-10 klasseringen!
De titel van dit exposé vraagt wel een korte disclaimer. De oudere master herkent het direct, maar voor alle overige lezers, hier de verwijzing.
Terug naar onze tijden, naar Zaltbommel. Feitelijk had de niet-wetende (of alwetende, dat maakt niet meer uit) wel een punt. Het parcours langs de uiterwaarden en over de dijken kende ook veel loopstroken. Dat kwam voornamelijk door het gestegen grondwater in combinatie met langdurige regenval. De organisatie (hulde overigens aan alle vrijwilligers) had sinds donderdag de brandweer ingeschakeld om de stroken rondom de materiaalpost leeg te pompen. Dat hielp maar ten dele. Om de oude rivierdijken te beschermen werd er een trap aangelegd en een mooi plankconstructie voor de afdaling. Her en der lag zand om diepe spoorvorming tegen te gaan. Het eerste deel van het parcours was overigens prima te berijden. Fraaie start/finishstraat over kinderkopjes, zandstroken langs het water en goed berijdbare modderstroken. Na de eerste brug bij de VIP-tent begon de ellende. Enkeldiepe modder en grote plassen water. Een heel lastige schuine kant waar de balletdansers in het voordeel waren. Klimmen en dalen over de dijken, de beste konden er fietsen. En alsof het nog niet genoeg was werd je nog even uitgeknepen in de zeer modderige slotlussen en een trap naar de finishstraat.
Michiel weer naar Rood-Wit-Blauw
De finale van de zaterdag en hoogtepunt voor De Amstel, was voor de tweedejaars-Nieuwelingen, met daarin Samuel Gunnink, Fabio Valerio en de huizenhoog favoriet Michiel Mouris. MM was dit jaar in Nederland ongeslagen en eigenlijk op elk parcours ook altijd met grote voorsprong winnaar. Winnen was de enige optie en dat lukte met verve. Na de start ging hij als 4e het veld in, maar pakte al snel de kop en bouwde dat in prachtige stijl uit. Als enige springend over de balkjes, als enige een steile dijkpassage nemend en soepel rennend. Opnieuw een rood-wit-blauwe trui voor MM: gefeliciteerd.
Voor Samuel en Fabio golden andere ambities. Ze reden wel een paar landelijke crossen (en te weinig ACC’s – red), en een plaats ergens in de middenmoot van het grote startveld was reëel. Fabio slaagde daarin ruimschoots door 36e te worden en een rondje eerder afgevlagd te worden. Samuel echter niet: sterker nog, die verbaasde vriend en vijand door als laatste het veld in te draaien en een ronde later al in de top-15 door te komen om vervolgens nog naar de 9e plek op te stomen. Bizar sterk lopend en buffelend knalde de schaatser en multi-sporter naar voren: fietstechniek was hier niet nodig (en die heeft Samuel ook niet zo veel), maar looptechniek hielp des te meer. Na het NK Tijdrijden (10e) reed Samuel nu weer een keer top-10 op een NK. Er volgen vast nog meer mooie uitslagen.
Video onder, Michiel Mouris in actie naar de tweede brug (die er zondag uit is gehaald).
Michiel voor de tweede keer op rij Nederlands kampioen bij de Nieuwelingen! Foto M. Mijnten
Masters 40+
Jan Dijstelbloem kwam met een schreeuw over de finish. En terecht. Hij kende een dramatische startfase. Ging al na 10 meter over de kop met een stootlek en moest meerdere keren bijpompen (dit is niet de titelverwijzing). Wist zich vanuit laatste positie toch te herpakken en met mede ACC-crosser Bart Bijvoet een mooie strijd aan te gaan. Een prima 24ste plek was zijn deel.
Jan zoekt terug aansluiting na eerde misère bij de start. Foto Vic Geerlings
Nieuwelingen vrouwen
Een categorie waar we stiekem naar uitkeken. Zou Jente Koops tot het podium geraken? Met een keer de volle winst en heel veel top-tien, moest dat haar dag worden. Het foutje na de start werd snel rechtgezet, en bij het eerste echte loopwerk rende Jente snel naar positie 7 en ging op jacht naar meer. Met de strakke zuidwester op de kop richtte ging de blik op naar voren! In de materiaalpost toch maar op de fiets van haar moeder want de ketting liep niet zo soepel meer. Na de wissel op weg naar de eerste doorkomst op positie 5. Terug het strand op en daar hadden de jutters vergeten alle takken op te ruimen, een tak in de achterderailleur en alles stond geblokkeerd. Ketting krom, derailleur total loss, spaken er uit, rennen dus op naar de materiaalpost. Op een schone fiets en met veerkracht opnieuw op weg naar meer. Opnieuw beuken in de zuidwester en bij de bel doorkomen op positie 4. Na een ronde zonder pech kwam de vierde plek nergens meer in gevaar en kon renner en fiets onder de welverdiende douche.
Jente moest na de verharde afdaling van de dijk even van de fiets af. Haar positie kwam niet in gevaar. Foto Vic Geerlings
Hieronder: Jente duikt de diepe sporen in onderaan de Waaldijk.
Masters 50+
Beiden hadden de nodige kilometers gelopen, dus dat moest niet het probleem zijn voor Pierre Deen en Jan van Herwijnen. Konden ze ook de omstandigheden aan? Vanuit achteren zo ver mogelijk naar voren zien te komen, dat was het doel. Pierre slaagde daarin het beste in. Hij begon niet te gek, maar toen eenmaal de looppassages aanvingen ging hij los. Hij reikte tot plek 16, een prestatie van formaat. Jan was vlot weg, bleef zelf op de fiets tot de eerste materiaalpost, maar had daarna toch wat moeite met het lopen. Na een keer tegen een nadar gereden te zijn, en tot stilstand gekomen in een onzichtbare kuil onder water, sloeg de kou toe op de onderbenen en het lijf. Een wat stroeve laatste ronde met een 24e plek als verdict.
Pierre op jacht in de beginfase. Jan daarachter net zichtbaar. Rechts Bert Jan Hamer, oud Amstellid. Foto Hans Steekers
Amateurs
Op de zaterdagmiddag mocht ook de categorie Amateurs een modderbad nemen. De categorie, als enige een niet-leeftijdgebonden categorie (waarom KNWU, geen aparte categorie voor Beloften? er reden hier genoeg jonkies rond). Maar goed, dat betekende wel dat Alexander Evers (foto onder) en Stefan Scherpenisse naar een 43e en 46e plaats op een heus NK mochten ploeteren. En ze waren ook zichtbaar opgelucht dat de laatste ronde hen bespaard bleef.
De zondag
Als een dief in de nacht kwam het wassende water en had delen van het parcours onder water gezet. De passage na de start werd ingekort. De strook langs had water naar de trap achterin moest letterlijk hogerop de dijk worden uitgezet. Ook de tweede brug was eruit gehaald, en na de tweede keer materiaalpost ging het linea recta door de modder naar de finishsstraat. Nog altijd heel zwaar, maar wat meer rondjes rijden op een kortere omloop is in alle opzichten wat prettiger.
Junior vrouwen
Nieuw bij WV de Amstel en direct een derde plek op het NK Veldrijden. Een fraaie prestatie van Roxanne Takken! We hadden haar bijna gemist. Zoek niet naar een Amstelshirtje, in het veld komt ze uit voor het Off road cycling team Ter Aar. Haar palmares toont al tal voor ereplaatsen in met name de Belgische crossen. We gaan zeker meer van haar zien de komende jaren.
Roxanne rechts als drie op het podium. Foto Björn van der Schoot
Belofte dames
Het eerste volledige cross-seizoen, de ACC winnen en debuteren bij een landelijke cross op het NK? Renée van Hout deed het allemaal. Zwaar ploeteren en modderen, het ging haar makkelijk af. Meer dan goed werd ze achtste!
Renée op de dijk. Foto Björn van der Schoot
Belofte mannen
Met Mees van Duren sloten we de dag af. Met wat regenbuien in de middag werd het nog wat zwaarder en kouder allemaal. Mees reed wat hij waard was, kende geen pech want veel uitvallers in zijn categorie. Met een mooie 26e plaats werd hij geklasseerd. Netjes!
En volgend jaar?
Dan zijn we weer terug in Hoogeveen. U weet wel, waar het parcours vorig jaar vrijwel onder water stond…Maar zou het daar weer worden gehouden?
