Een mooie groep renners met allemaal zin in de benen en net niet te warm buiten was het recept voor een attractieve dinsdagavondkoers. Veel aanvallen, pas diep in de finale werd duidelijk dat de winnaar uit de kopgroep zou komen.
Ondanks de vakantie van een handvol bekende dinsdagavondgezichten stond er toch een lekker gemêleerd peloton aan het vertrek. In de neutralisatie werd zo nu en dan goed doorgetrokken, dat kon en mocht ook. Zo waar ook een nieuw gezicht in de groep (de naam laat ons in de steek –red.) die na enkele keren op Sloten ook bewees op het Amstelparcours goed uit de voeten te kunnen. Na een rustige beginfase begonnen de aanvallen van enkelingen en kleine groepjes. Halfweg leek een groep met o.a. Alexander Evers kans van slagen te krijgen. Maar mede onder aanvoering van Caspar Hermans – die eerder al de boel regelmatig op een lint trok – kwam het weer tot een samensmelting.
In de finale wisten toch vijf man weg te rijden, met in ultimo de sprong van Coen Emmer, plus twee man op afstand. Van Pierre Deen werd verwacht dat hij het gat wel zou dichtrijden. Met ’40 man in het wiel’ was dat niet evident. Stan Nelissen wist zich telkens met wat cartouches op het juiste moment naar voren te loodsen. Vijfde plek voor hem. Niels Geijse werd mooi vierde. Derde plek was wat discussie over, maar ging naar Heleen Kibbelaar (die dolgraag Ellen van Dijk wil opvolgen als een van de vrouwelijke winnaars op ons parcours). Coen Emmers kende weer goede benen, tweede. De winst ging dit keer naar de jongste uit het gezelschap: Nikolai Ivakhov.
Volgende week weer een tussenstand.
