Iemand heeft afgelopen winter iets gedaan waarmee de dinsdagavondcompetitie de toorn van de goden over zich heeft afgeroepen. Want een jaar met zes keer niet rijden vanwege regen en ook zes keer, ondanks de regen, toch maar gereden, is wel heel bijzonder. Ter illustratie, vorig jaar gebeurde dat twee keer en in 2022 zelfs helemaal niet. Dat waren nog eens tijden.
En dan was er begin dit jaar ook nog een onaangename (zijn er andere?) valpartij waarin een sleutelbeen (Jan Buisman) en een fiets (Raul Woudstra) werden gebroken.
Maar het was niet allemaal kommer en kwel, de avonden dat het kon werd er gewoon weer gereden zoals we dat gewend zijn. Af en toe met gastrenners die opvallend vaak vooraan eindigden, ook de jeugd liet zich hierbij niet onbetuigd. En dat kan leiden tot mooie dingen weten we van Enzo Leijnse die ons al snel te hard ging maar nu wel stand hield in de Vuelta. De dinsdagavond als springplank voor een mooie wielertoekomst, hopelijk zien we er daar meer van in de toekomst.
De top-3 van het klassement bleef bijna het hele seizoen hetzelfde, Serge van der Putten, Romke van der Weerdt en Jan Dijstelbloem kwamen vaak en reden altijd in de punten. En daarmee is Serge de opvolger van Jaap van der Grinten die vorig jaar de winnaar was, maar dat door regelmatig ziek zijn niet kon herhalen.
En niet alleen de renners hadden het zwaar, ook de jury was regelmatig voor niets in het clubhuis en de paraplu was ook onmisbaar. Wil Nieuwendijk en Paul Andriessen, bedankt voor een lastig wielerseizoen.
1 april hopen we weer van start te gaan met de dinsdagavondcompetitie.
Voor de liefhebbers van lijstjes niet alleen de eindstand maar ook een lijst met alle renners die de afgelopen 20 jaar zijn gestart, zowel op aantal keren als op achternaam gesorteerd. Eindstand: klik. De lijst der lijsten: 20 jaar dinsdagavondcompetitie: klik.
Geef een reactie