Nationale veldrit Haarlemmermeer.

De organisatie van de veldrit op het voormalige Floriade-terrein in de Haarlemmermeer slaagde daar waar de organisatie van de wedstrijd in het Amsterdamse Bos faalde: een succesvolle eerste uitvoering in het vorig seizoen een follow-up geven in het huidige. Het parcours was vrijwel identiek aan de vorige editie, alleen veel modderiger en dat betekende een zware koers door de glibberige klei en natuurlijk de klim over de ‘Big Spotters Hill’ met bijbehorende pittige afdalingen.

Bij de Amateurs het Amstelkwartet dat vrijwel wekelijks zijn kunsten in de nationale wedstrijden vertoont: Michael Breedt, Marcel Witte, Bert Jan Hamer en Jan van Herwijnen. Michael had de afgelopen week op indrukwekkende wijze tijdens een bedrijfsuitje een sportief onderdeel op zijn naam geschreven (vooral de secretaresses riepen ‘Oh!’ en ‘Ah!’), maar hij ondervond daar nu de weerslag van en hij gaf halfkoers de pijp aan Maarten. Jan reed in de koers twee keer de tube van de velg (Eindelijk! Te lang hebben we deze vorm van tegenslag moeten missen), legde hem evenzovele malen er weer op, maar bevorderlijk voor een goede klassering is het niet: 24e. Bert Jan is een renner zonder drama en theater, maar dit parcours was toch niet echt ‘zijn ding’: 30e. Het goede nieuws kwam voor rekening van Marcel: een mooie 12e plek!

Het gekende Amsteltrio bij de Masters – Willard Geritsen, Jeroen van Hoeijen en Brendan Divall – was voor deze gelegenheid aangevuld met Auke Broex en niemand minder dan Pierre Deen. Willard toonde (eindelijk!) vorm; hij startte furieus en Brendan en Jeroen waren vrijwel de gehele koers in de achtervolging, daarbij op gepaste afstand gadegeslagen door Auke. Pierre genoot tijdens zijn landelijk debuut volop van het uitzicht op de ‘Big Spotters Hill’ en nam zelfs de tijd te zwaaien naar zijn clubgenoten in de hoger gelegen slingers op de heuvel. Vlak voor het ingaan van de laatste ronde kwamen Willard, Brendan en Jeroen bij elkaar en zij stortten zich wiel aan wiel van de lastigste afdaling. Jeroen ging onderaan – in het laatste wiel – pijnlijk hard onderuit en bereikte kreupel en groggy de bel voor de laatste ronde. De definitieve knockout kwam op het moment dat Auke hem in de finishstraat keihard voorbij reed. Willard (14e) rekende in de laatste ronde af met Brendan (15e), Auke 16e, Jeroen toch nog 17e: een sterk collectief, die Masters van De Amstel. Pierre – tevreden – 29e.

Bij de Junioren trad Bertrand Hartemink in het strijdperk. Ook in deze wedstrijd wist hij weer punten te sprokkelen voor het regelmatigheidklassement: 16e.

Voor meeschrijvers: in de zinloze competities begint de spanning terug te keren. De stand na de Haarlemmermeer: Willard – Jeroen 4 – 9, Brendan – de rest 7 – 6.