Nadat de jeugd de prijzen had verdeeld stonden er 33 renners klaar voor de clubkampioenschappen in de categorieën vanaf Nieuwelingen: 23 renners in de A-klasse (2 uur en 10 ronden), 8 renners in de B-klasse (1 uur 15 minuten en 10 ronden) en 2 Nieuwelingen (1 uur en 5 ronden).
Bijna het hele eerst uur van de koers hield het peloton de boel kort: ontsnappingen werden oogluikend toegestaan, maar de vluchters werden nooit uit het oog verloren. Zodra dat dreigde te gebeuren werd het tempo even extra opgevoerd en kwam er snel een einde aan de illusies van de vluchters.
Pas tegen het eind van het eerste uur slaagde een kwartet bestaande uit Pim Bonstra, Marcel Witte, Hessel Bokhorst en Auke Broex er in zo’n gat te slaan dat ze uit het zicht van het peloton verdwenen. De hoofdmacht moest lang in de achtervolging en het hoge tempo zorgde voor de eerste serieuze schifting in het peloton. Eén van de slachtoffers was Marc Veldt en omdat Ted Berger zich wel wist te handhaven in het jagende peloton was de winst bij de Nieuwelingen voor Ted.
Nadat het viertal vluchters was ingerekend was het onderhand tijd voor de finale van de B-klasse. In de voorste groep bleken zich na de achtervolging alleen nog Willard Gerritsen en Maarten Lindeboom namens de B-klasse te bevinden: die moesten dus onderling uit maken wie er kampioen zou worden. Maarten kwam als eerste uit de laatste bocht, maar worstelde ogenschijnlijk met de vraag ‘Hoe nu verder?’ of had eenvoudigweg geen kracht meer voor een vlammend eindschot. Hoe dan ook: Willard sprintte eenvoudig over hem heen en prolongeerde zijn titel van vorig jaar.
Daarna begon voor de A-klasse het zware laatste deel van de koers: nog een half uur en 10 ronden. De afstand en de warmte begon zijn tol te eisen en het aantal afstappers/gedubbelden bereikte een piek. Uiteindelijk bleven er 13 renners aan de kop van de wedstrijd. Er waren nog wel wat krachtloze ontsnappingen maar de meeste tijd verstreek met loeren naar elkaar, het verdelen van bidons die vanaf de zijlijn werden aangevoerd en het vervolgens leegdrinken van deze bidons of er het verhitte lijf mee besproeien.
Vlak voor het ingaan van de laatste 10 ronden ontsnapte een drietal dat er nog serieus de laatste sappen uit wilde persen en waarop het peloton aanvankelijk niet reageerde. Richard Louman, Jeroen van Hoeijen en Simon Polstra werkte goed samen, waarbij de sterk rijdende Louman een halve ronde kopwerk voor zijn rekening nam en Polstra en Van Hoeijen de andere helft alles gaven wat ze nog in zich hadden. In het peloton werd gekeken naar Patrick Bos en Derk Abel Beckering die het aan hun status verplicht waren het gat te dichten. Vijf ronden voor het eind bleek Polstra reeds een keer gedubbeld te zijn en werd hij gesommeerd de koers te verlaten: een gevoelig verlies voor de koplopers. Louman (hij vooral) en Van Hoeijen bleven alles geven, maar uiteindelijk nam Patrick Bos zijn verantwoordelijkheid en vlak voor het ingaan van de laatste ronde werden de twee koplopers ingerekend. In de eindsprint was Patrick vervolgens de sterkste vóór DAB (die misschien iets te ver van achteren zat) met op de derde plaats good old Pim ‘Boem’ Bonstra.
Voor zover de redactie na kan gaan vestigde Patrick met zijn overwinning een record: hij is de eerste renner die het clubkampioenschap voor de vierde keer op zijn naam heeft geschreven.
Uitslagen clubkampioenschappen WTC De Amstel, 23 april 2011
Nieuwelingen
1. Ted Berger
2. Marc Veldt
B-klasse (Sportklasse)
1. Willard Gerritsen
2. Maarten Lindeboom
3. Johan van den Braber
4. Cor Baas
5. Marc Altyzer
6. Michiel Verspuy
7. Egbert Vos
A-klasse (Junioren, Sportklasse, Amateurs, Belofte, Elite)
1. Patrick Bos
2. Derk Abel Beckeringh
3. Pim Bonstra
4. Marcel Witte
5. Auke Broex
6. Richard Louman
7. Sandor Heman
8. Coen Emmer
9. Jeroen van Hoeijen
10. Jan Buisman
11. Joos Francke
12. Michael Breedt
13. Niels Weiss
Jongelui, ik heb ervan genoten: taktiek, hitte, verzorging, wachten en nog eens wachten, heel erg moe worden in 93 rondjes, KJK die zijn karretje de poep in rijdt en tenslotte met een oververhit lijf een eitje pellen (ook lastig), wat wil je nog meer op een virje zaterdag?
Kleine rectificatie:
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik vorig jaar (in de stromende regen) bij de A reed. Zodoende was het toen lastig clubkampioen bij de te B worden. Misschien was ik wel moreel winnaar o.i.d. maar dat telt niet als kampioenschap bij de B. Wel versloeg ik in 2009 in een zinderende milimetersprint webmaster Van Hoeijen, vandaar wellicht de verwarring.
Kortom, ik heb niet mijn kampioenschap geprolongeerd, maar ben er wel blij mee….
Kan je nagaan Willard wat een wond die nederlaag van 2009 heeft veroorzaakt. Ik voel het nog als de dag van gisteren.