Eindelijk bevrijd van de drukte en de stress van het stand-in webmasterschap van de afgelopen week slaagde Auke Broex er in de Masters 40+ koers in Eibergen naar zijn hand te zetten en de volle winst te grijpen. Auke trok in de vroege ochtend met zoon Victor naar het klimcriterium van Nijverdal (Victor werd daar 4e, voor het eerst náást het podium) en aangezien dat ook in het Verre Oosten van het land ligt was een mooie combi te maken met de Omloop van Eibergen voor Masters. Nu is “in de buurt” maar betrekkelijk, want het was bijna een uur rijden vanaf Nijverdal, waardoor Auke enigszins gestresst pas 20 minuten voor de start in Eibergen arriveerde. Daar stond de top van het oostelijke Masterswielrennen aan de start, inclusief de Nederlands kampioen en een aantal Duitse renners voor 10 ronden van 7 km op een werkelijk prachtige omloop. Helaas stond er geen zuchtje wind waardoor de zwaarte van de wedstrijd moest komen van de lange stukken vals plat en de snelheid die af en toe kilometers lang de 55 aantikte.
Er gebeurde dus niet al te veel tot het half koers even heel hard ging. Na de (enige) scherpe bocht hapten de meesten even naar adem en viel het stil. Auke stoof er tussendoor en met hem Erik Ruesink en Hans Reekers. Ruesink won vorig jaar de tijdrit in Vijfhuizen en Reekers is ook altijd wel in voor een ontsnapping. Snel werd een gelletje weggewerkt en daar gingen ze voor een triootje van 20 km. Met twee ronden te gaan nog 40 seconden voorsprong, maar die werd door het in gang geschoten peloton op de bel gehalveerd tot 20 seconden. Het werd spannend. De lange kopbeurten van Auke (hij was verreweg de sterkste van de drie) hielden de gang er nog wel in. Bij het opdraaien van de laatste rechte lijn van 2,5 km zat het peloton op minder dan 200 meter: het werd nog spannender. Auke legde hem een tand zwaarder en trok een volle kilometer door waarna zijn metgezellen maar tergend langzaam konden overnemen. Nog één keer omkijken: het peloton waaierde even breed uit en dat was het moment waarop Auke wegdemarreerde om de laatste kilometer solo af te leggen. Ook de andere vluchters hielden het nog net. Een mooie zege, meetellend voor het Wieler Mastersklassement, waarvan de volgende koers in Weesp is. Wie weet wat daar gebeurt.
Overigens werd de nummer 3, Reekers, gediskwalificeerd. Hij had ‘s ochtends zijn fiets schoongemaakt en zijn transponder even verwijderd en niet teruggeplaatst…… tsja, ook Masters moeten met hun tijd mee.
Ongelofelijk! Gefeliciteerd man!
Die arme Victor. Rijdt hij een keer geen podium, wil pa direct hals over kop weg om zijn eigen wedstrijd te rijden. Mag die nog armere Alfred Hartemink heel vriendelijk aan de jury vragen of hij de beker van Victor mee kan krijgen,krijgt hij te horen: “sodemieter op”. En wij in het westen maar denken dat die boeren in het Oosten zo aardig en geduldig zijn. Gelukkig heeft Auke voor Alfred wraak genomen door die boeren te laten zien wat koersen is. Auke, mede namens Alfred, mooi werk man.
Gefeliciteerd. Wat je al niet moet doen voor de PR van Weesp en Ouderkerk. Even een visitekaartje afgeven heet dat. Het stramien van de koers is natuurlijk wel helemaal VJC (met de scherpe bocht erbij). Conclusie: oefening baart kunst.