De tweede Etappe van de Ras de Cymru (spreek uit Kemri) ging over drie ronden van 32 km met halverwege een klim van 18%. De koers begon traditiegetrouw in de regen, die varieerde van miezerig tot stromend. Maar Wales is dan ook het natste land van Europa, dus dat is logisch. Verder valt over Wales te melden dat er geen meter vlak is (de Welshmen noemen een koers vlak als er geen klim van minstens 15% in zit), en je rijdt de godganse dag tussen heggen. Snelwegen, karresporen, gewone wegen: alles wordt aan beide zijden afgeschermd door heggen, heggen en heggen. Over wat zich daarachter allemaal moet bevinden en afspelen gaan de wildste fantasieën, maar wat wil je na 5 dagen met mannen onder elkaar.
Pierre Deen en Pim Bonstra reden in de aanloop naar eerste klim attent van voren, sprongen zelfs mee in ontsnappingen maar uiteindelijk moesten beiden lossen in de klim. Maar dat gold ook alle andere Amstelrenners. Auke Broex, Jan Buisman (kopman af bij Team Buisman), Joos Francke, Pierre Deen en Willard Gerritsen (nieuwe kopman Team Buisman) bevonden zich zodoende in een groep van 15 die op 7 minuten van de winnaar over de streep ging. Joos en Pierre wisten zich in de laatste kilometers nog van de groep los te maken zodat zij respectievelijk 10 en 12 seconden op hun medevluchters pakten, het blijft immers koers! Pim en Martijn van Es kwamen nog eens 10 minuten later binnen en dat viel hun alleszins mee.
Ter voorbereiding op de ploegentijdrit van 17 kilometer later op de dag werd er gelunched in Brecon, gevolg door een collectieve hazenslaap in een bijzaaltje. De Amstelrenners vleiden zich daartoe op de grond, de benen omhoog op een stoel, het betere soigneren. Om 16.15 uur moest WTC Amstel Team Buisman starten, drie minuten later WTC De Amstel team A.
Omdat de tijd van de derde renner telt, en Team Buisman uit drie renners bestaat, moesten zij extra goed op elkaar letten. Helaas deed Martijn van Es een Andy Schleckje, zodat er even gestopt moest worden om de ketting weer op het binnenblad te leggen. Verder valt te melden dat Martijn twee beurten op kop heeft gereden, Jan vijf en de rest door Willard. Willard die een steeds sterkere indruk maakt. Team Buisman eindigde als 24ste in de eindrangschikking, toch drie plaatsen hoger dan de gecombineerde tijd in de individuele tijdrit eerder in de week.
Bij WTC De Amstel Team A besloot Auke dat Joos en Pim in het begin op kop moesten, zelf liet hij zijn beurt even lopen en Auke dacht dat Pierre op het vinkentouw zat, dus die kreeg ook geen beurt. Na een tijdje vond Pierre de instructies van Auke wel mooi geweest en ging ook meedraaien. Wind mee, en licht aflopend parcours, en wind tegen, licht oplopend terug. Auke dacht dat Pierre bij zijn tweede aflossing af ging geven, maar in plaats daarvan deed hij er een tandje bij. (Later in de auto zei Auke: “Pierre, je reed sterk”). Bij Pim en Auke ging vervolgens het mooie er behoorlijk vanaf, Joos werd allengs sterker en Pierre bleef dubbele beurten draaien. Team A eindigde op de 17e plaats, toch een plaats hoger dan de gecombineerde tijd in de individuele tijdrit van dinsdag.
Morgen gaat Jan aanklampen in de eerste twee klimmen, vervolgens voorop koersen om in de eindspurt het peloton te kloppen, Pierre overwint zijn idee dat hij niet kan klimmen en gaat samen met Joos en Auke op het ‘vlakke’ in de aanval. Pim zal na weer een nacht met nare dromen over het vlakke Walesland wel kijken waar hij uitkomt en Martijn blijft bij Pim. Naar de plannen van Willard is het nog raden maar hij zal zich zeker niet gaan verstoppen. Spannend!
Een nieuwe Bijbeltekst is geboren: “En Auke zag dat je sterk reed.”
Beter: ‘En Auke zag dat je goed was.’