Het eerste weekend van september leidde een kleine Amstel-delegatie naar Zuid Holland. Zaterdag werd er in Dordrecht een criterium over 100 kilometers verreden. Zondag stond er na afloop nog eens vier kilometer meer op de teller, na het omloopje in Abbenbroek.
In Dordrecht waren er afmeldingen van Patrick Bos en Tim Veldt, door blessures en ziektes. Trouwe criteriumgangers Koos Jeroen Kers en Lars van de Vall waren wel weer van de partij. Vooraf spraken zij de verwachting uit dat het lang zou duren voordat er op het snelle rondje een kopgroep zou wegrijden. Mede onder aanvoering van Lars werd er echter al snel een kopgroep van veertien gevormd die enkele rondes later tot negen man uitgedund bleek te zijn. Toen de rook eenmaal was opgetrokken bleek ook Koos alert te zijn geweest. Twee Elite-renners van de Amstel in de kopgroep was de afgelopen koersen een garantie voor een podiumplek, maar dit keer wilden de mannen meer. Het was naarmate de koers vorderde vooral Koos die zich bedrijvig toonde. Terwijl Lars in het warme Dordrecht even de slag leek te missen, maar uiteindelijk toch weer voorin kwam aansluiten. Precies op dat moment demarreerde Koos voor een tweede maal. In eerste instantie kon alleen de ervaren Ronald Roos hem volgen, maar in de laatste meters wist nog een tweetal aan te sluiten. Voor Koos bleek dit echter geen probleem, want alle drie zijn tegenstanders werden er in de sprint makkelijk opgelegd. Enkele seconden later kwam Lars als vijfde over de finish nadat hij zich in de laatste rondes van de overige renners uit de voormalige kopgroep had ontdaan.
Abbenbroek stond vooraf met name door Lars aangevinkt als de koers waarin het moest gebeuren. Het rondje over vier kilometer leek ideaal voor zijn poging om eindelijk eens een koers te winnen. Voorafgaande aan de koers begon Lars echter te miepen over slechte benen en een gebrekkige nachtrust. Een indrukwekkende maar even nutteloze demarrage in ronde twee deed zijn stemming echter al snel weer naar zeer positief omslaan. Ook Koos bleek er zin in te hebben. Na tien kilometer met een drietal voor het peloton uitgereden te hebben was hij twee premies rijker, maar was zijn voorsprong teniet gedaan. Daarna was het vooral de beurt aan Malaya van Ruitenbeek en Lars van de Vall om het peloton te geselen met enkele ferme tempoversnellingen. Het peloton kraakte, maar brak niet (althans niet definitief). Op het moment dat zowel Koos als Lars zich wat verder van achteren ophielden zag de concurrentie haar kans schoon en een trio met van Ruitenbeek en Vingerling trok ten aanval. Het duo Koos – Roos leek tijdig te reageren maar de verstandhouding tussen de twee aanvoerders van het wielerpuntklassement is de laatste tijd wat verslechterd. Tot een serieuze tegenreactie kwam het daardoor niet. Iets later was het Lars die een groepje wilde formeren om in de tegenaanval te gaan. Hij ging echter zo rigoureus te werk dat er toen hij omkeek niemand meer in zijn wiel zat. Hij besloot even te wachten waardoor er in een halve ronde tijd een mannetje of negen samenkwamen met daarbij ook Koos en Niels Weiss. De samenwerking was voldoende om verder van het peloton weg te rijden, maar door het afstopwerk van de Swabo-renners onvoldoende om bij de drie leiders aan te sluiten. Vervolgens was het Koos Jeroen Kers die twintig seconden achter winnaar Vingerling naar de vierde plek sprintte, terwijl Lars van de Vall met zijn achtste plek de zeer verdienstelijk rijdende Niels Weiss twee plekjes voor wist te blijven.
Conclusie van deze mooie verhalen: als we het op donderdag hard vinden gaan als jullie op kop rijden, dan is dat logisch.