Het oh zo fraaie parcours op het terrein van de Floriadeheuvel in de Haarlemmermeer was wegens allerhande perikelen ingeruild voor het clubparcours van De Bataaf. Weliswaar nog steeds in de Haarlemmermeer, maar met een stuk minder ambiance. De organisatie heeft er wel alles aan gedaan om het de renners zo zwaar mogelijk te maken. Het nodige draaien en keren op het middenterrein over zwaar lopen stukken klei, zand en houtsnippers. Enkele taluutjes en een groot stuk zeer zompig weiland, waarvan de laatste meters lopend (voor de meeste dan) sneller gingen dan fietsend.
Bij de Amateurs een klein en bescheiden deelnemersveld. Veel renners verkozen blijkbaar een lokale cross of rust na hun zaterdagoptreden in Amersfoort. Namens De Amstel stond Michael Breedt aan het vertrek. Nog steeds even gretig na zijn uitstapje in Kenia. Na de eerste doorkomst stond zijn gezicht al op ‘onweer’ en dat werd niet beter toen het rondebord op 6 stond. Het was ronduit afzien voor hem. Wel in de prijzen, een dertiende plaats.
Daarna was het de beurt aan de Masters. Hier tekenden de startlijst Brendan Divall, Marcel Witte en Jan van Herwijnen , die zonder tegenzin het startnummer 13 in ontvangst nam. Ruim 30 renners vlogen over het asfalt naar de eerste onverharde stroken. Het was kunst om je op de zware modderpassage in het weiland niet direct stuk te rijden. Marcel reed gaandeweg de koers uit het zicht van Jan, die net als in Lieshout (maar dan nu koortsvrij) een duel aanging met collega Visscher. Werd het lopen of fietsen door de modder, Van Herwijnen dacht met lopen sneller af te zijn. In de laatste ronde werd hij echter voorbij gereden door een ontketende ‘Yellow man’ uit Enkhuizen. Tino Haakman fietste door de modder alsof hij naar de bakker ging. Haakman won afgetekend. Marcel verloor door een knullige actie van een collega renner in het begin van de koers de aansluiting bij een groepje. Hij werd 12de, Brendan in een degelijke wedstrijd naar plek 14, en Jan reed zonder kleerscheuren naar plek 16. Na afloop het gebruikelijke afspuiten van het materiaal. Jan dacht daarna de 50 meter naar de kleedkamers slijtagevrij te rijden: remmen open en schoenen niet inklikken. Bij het gedachteloos afstappen schoot de linkerschoen alsnog in het pedaal, het stuur draaide weg en Jan lag op de grond. Resultaat: verbogen vorkpatten aan de voorvork. Volgende keer twee keer nadenken bij rugnummer 13.
Update
Er stond ook een aardig startveld bij de Nieuwelingen en de Damesklasse. Zeker voor de Amstelrenners die de kans op een envelopje niet wilden laten lopen. Yvette Broex had een pact gesloten met Michael den Toom en Gijs Jorna om telkens in de materiaalzone de enige reserve fiets onderling te gaan uitwisselen omdat dat het enig berijdbare deel van dat gedeelte van het parcours was. Niet dat het veel hielp: ze eindigden allen achterin, maar reden wel allemaal prijs. Sander Luijken reed bij de Jeugdkoers naar de 3e plaats. Leuk voor hem.
Victor en Menno Broex doorkruisten Nederland met hun vader en kwamen uit in de leegte van de Peel: in Oploo werd langs de randen van een motorcircuit gecrosst. Een snel rondje dat Victor wel lag: hij werd knap 3e en Menno pakte zijn eerste NK punten: 18e.
