Wat is er mooier dan je als wielrenner van buiten de ring (uit Amstelveen) een jaar lang Kampioen van Amsterdam te mogen noemen? Op dag één van het kampioenschap waren er maar liefst drie Amstelrenners die een jaar lang deze titel mogen dragen.
Bij de jongste renners wist Luca Hoekstra zijn eerste hoogste trede op het podium binnen te halen. Enzo Leijnze pakte de titel bij categorie 3 en 4. Pa Leijnze probeerde daarna bij de trimmers de titel te pakken. Hij slaagde er bijna in: tot de voorlaatste ronde was hij weg met een kopgroep van drie. Helaas werd deze moedige kopgroep in de laatste ronde teruggepakt.
Bij de Junioren vrouwen pakte Riejanne Markus de titel. Nike Beckeringh werd 2e. Julia Evers eindigde met een 4e plaats net naast het podium. (Op dag twee van het kampioenschap werd Riejanne bij de Dames ook nog even 3e…)
Bij de Nieuwelingen moest De Amstel het doen met een 5e plek voor Max van de Water. Nils Wolffenbuttel verdiende weer de publieksprijs voor de meest strijdlustige renner. De drie andere Nieuwelingen: Victor Veys, Michaël den Toom en Gijs Jorna eindigde in de buik van het peloton.
Uw trouwe verslaggever werkte op zondag aan zijn eigen conditie. Op internet las hij dat Hessel Bockhorst zijn goede rijden bij de Bataaf heeft weten om te zetten in een podiumplek (3e) bij de Junioren.
Over de zaterdag mag niet onvermeld blijven dat de Trimmers er na afloop van hun koers uit zagen als Chileense mijnwerkers die na een ondergronds verblijf van 30 dagen gered waren. De dames en de Nieuwelingen kwamen er nauwelijks beter vanaf, maar de Masters konden op een iets droger parcours rijden en kwamen er slechts gespikkeld vanaf, terwijl de Sportklasse en de zondagse renners het mooi schoon hielden.
In de Masters klasse waren veel Amstelpakjes te zien, behalve helaas favoriet Pierre Deen. Pierre had de Amstelsite verkeerd begrepen (iets wat uiteraard zelden voorkomt) en kwam aanfietsen toen de finale begon. Een finale die inging met BBB en een vluchtmakker vooruit. Eerder gebeurde dat al, maar toen kon – mede door de werkzaamheden van de nijvere Amstelmasters – het gat van 45 seconden nog gedicht worden. In de finale keken veel oude mannen veel te veel naar elkaar en reden ze ruimschoots weg. Toch nog toptien klasseringen voor Caspar Hermans (6e) en Coen Emmer(9e) die nog wegmuisden met kleine groepjes. Caspar Hermans is overigens een man om in de gaten te houden: na een fietssabbatical van meerdere jaren heeft hij met nieuwe ambitie weer een licentie en de stijl is nog altijd mooi (maar dat geldt uiteraard ook voor renner Emmer). De sterk rijdende Nico Kingma werd 11e.
De jeugd werd georganiseerd door Olympia en op zondag konden onder een stralend zonnetje vele jeugdrenners starten. Bij de cat. 7 een twintigtal starters en in cat. 5/6 zelfs 38 stuks, met de nodige nieuwe Amstelshirts. Koen Warnier meldde zich nog wel met een nummer op aan de start, maar na een nachtelijke kotsbui stond hij er zo bleekjes bij dat hij de koers toch maar liet voor wat die was. In die koers was ook een Amsteldebutante: Bente van Teeseling. Op haar nieuwe fiets kon ze het peloton prima volgen en had ze een mooi debuut. Victor Broex liet zich in de laatste bocht wat insluiten, maar met een soort Houdini act strandde hij in de laatste meters van de massasprint slechts op enkele centimeters van de winnaar; een wijze les. Alle andere Amstelrenners finishten in de groep (Julia, Menno, Ruben, Bente).
In de oudere groep (cat 7) werd in het begin harder gereden dan de vorige keer. Teun Mouris en Sander Luijken reden lekker mee en Teun – hoewel van te voren niet overlopend van zelfvertrouwen – pakte met een sterke sprint toch het brons. na afloop ging er een mooi Amsteltreintje in de zon langs de Ringvaart naar huis, meteen een kleine extra training voor de thuiswedstrijd van volgende week.
Door te fietsen naar Sloten en rondje Leimuiden er aan vast te plakken heeft deze verslaggever nog wat aan de conditie gedaan. En de volgende mooie zaken gezien bij de jeugd op Sloten:
cat 5/6: een 2e plek van Victor Broex en in het compacte peloton Bente van Teeseling, Julia van Ravenzwaaij, Menno Broex en Ruben van der Pijl (op laatste moment moest een zieke Koen Warnier van het parcour af)
cat 7: een 3e plek voor Teun Mouris en een goed volgende Sander Luijken.
Op verzoek van de andere verslaggevers een iets gedetailleerder verslag van categorie 1-4:
Zaterdag ochtend 9:30 stonden er 25 renners, van categorie 1 tot 4 aan de start bij Olympia.
WTC De Amstel werd vertegenwoordigd door Luca Hoekstra en Enzo Leijnse.
Bij categorie 1 en 2 was bij de eerste doorkomst al duidelijk hoe de vlag er voor stond. Luca op zijn nieuwe fiets, reed al 100 meter voor zijn twee concurrenten. Met een verbeten gezicht staand op de pedalen vloog hij weer tegen de brug op. Toen de bel ging voor Luca kon hij het laatste rondje wel rustig aan doen, zijn voorsprong was gegroeid tot bijna een minuut, maar de blik in zijn ogen verried dat hij tot aan de streep vol door zou rijden.
Luca is verdiend kampioen van Amsterdam geworden.
Bij categorie 3 en 4 werd de deelname van Enzo gevreesd, vorige week werd hij nog 3e in de hogere categorieën, maar door sociale verplichtingen kon Enzo zondag niet rijden.
In de eerste ronde had Enzo de concurrentie eens beproefd door het rechte eind van Sloten even flink door te trekken. Zodoende kwam er een lang lint, in het wiel van Enzo, de eerste keer door de finish. Enzo had snel door dat wegkomen op Sloten toch niet zo makkelijk is en besloot het verder op de sprint aan te laten komen.
Bij de eindsprint had Enzo weinig moeite met zijn concurrenten.
Enzo kampioen van Amsterdam categorie 4 gevolgd door Owen Gelein van UWTC.
Voor de liefhebbers heb ik nog wat foto’s van de heren elite en amateurs op zondag:
http://www.flickr.com/photos/manfreds/sets/72157629203345478/
Volgens mij snapte niemand er wat van. Want om 14.45 uur startten er ook renners die ook al om 13.15 waren gestart geweest. Er reden elites mee en een heel Volendams visserskoor.
Van die Volendammers zetten Nick en Simon al in de eerste ronde de aanval in wat resulteerde in een kopgroep die de hele koers een voorsprong wist te behouden tussen de 40 en 60 seconden. Die 40 seconden voorsprong waren het gevolg van een oprisping van het peloton, in gang gezet door Roel Gerritsen (met vintage windstopper) en ondergetekende.
De 60 seconden waren het gevolg van bijzonder storend – doch sportief – optreden van Jan Schilder, Jan Veerman, Jan Smit, Anny Schilder, Cees Tol en Jan Akkerman die iedere gecoördineerde actie in de kiem gesmoorde.
In de laatste ronde probeerde ondergetekende nog vooruit te blijven. Hierdoor raakte ook Roel geïnspireerd. De laatste slaagde wèl in zijn opzet en eindigde daardoor bij de eerste 10!
Nick won.
Nog ff voor de goede orde: Masters zijn 30+ (zie ook verslag van koers Waarderpolder),en die startten om 13.15 uur, de 40+, 50+ en sportklasse startte om 14.45.
Maar goed, als die 40+ ers zo graag bij de jonkies willen starten, moeten ze dat vooral doen. Kunnen ze proberen van BBB te winnen. Lukt toch niet.