Zoals gisteren al gemeld zat de Directie met de handen in het haar: geen bonussen, maar wel een crisis: zowel route A (een omloopje van 7 km), als de alternatieve omloop rond het meer werden ernstig gehinderd door Franse wegwerkers die zinloze stoplichten posteerden waardoor de grote koers onmogelijk was. De briefing van dinsdagavond was dan ook kort: “de Directie gaat op verkenning en jullie horen wel hoe het parcours wordt!”. Onzekerheid troef en in het kamp werd dan ook nog lang nageborreld, want slapen zouden de deelnemers in deze onzekerheid toch nauwelijks.
Woensdagochtend kwam de directie met de verlossing: een 35 km lange vrijwel vlakke aanloop (nou ja, toch 400 hoogtemeters), gevolgd door de laatste zes kilometer met twee kleine klimmetjes waaronder de laatste 800 meter naar Oz-en-Oisans 10% omhoog. Kleine verschillen deze keer en het was zaak dat de startgroepen cohesie zouden vertonen. In startgroep 1 en 3 liep dat ook goed. In de MF groep en groep 2 waren niet nader genoemde renners desondanks bezig elkaar te lossen en/of verbaal te lossen en te praten (of zo iets) over linkse of rechtse overnames…(het lijkt de bankencrisis wel). Maar hoe moeilijk kan het zijn: een rechte weg met veel verkeer, dus gewoon een mooi treintje maken.
De koers dan: het zou vooral een strijd worden tussen de twee minuten achter elkaar gestarte groepen 2 en 3; of beter tussen Groep Gerritsen (Roel, de Locomotief!) en Groep 3 die met alle klassementtoppers een mooie trein vormde. Roel had als doel om maatje Dolf goed af te leveren aan de voet van de slotklimmetjes. En dat lukte zeer goed: alle voor hen gestarte renners werden opgevreten en met alleen de herrezen Jeroen (op wéér een andere huurfiets) in het wiel scheurden Roel en Dolf met nog een minuutje voorsprong over de stuwdam. De groep klassementtoppers had daar vrijwel alles in zicht, maar er zat – weer – geen etappezege voor hen in. Op de slotklim zou dat niet goedgemaakt kunnen worden. Dolf loste Jeroen op de klim en won met 12 secondjes voorsprong, om meteen na de streep in het gras te vallen. De moegestreden Roel werd derde. Simon pakte een handvol seconden op Auke en kruipt heel langzaam dichterbij, maar met ruim vier minuten op het bord zit het geel nog vast om de schouders. Marcel staat met 44 seconden voorsprong op de andere Gerritsen nu derde, en Wouter nadert Astrid tot op 9 seconden. En heel belangrijk: renner Deen reed deze keer lek en Coen is hem met 11 seconden gepasseerd.
Morgen volgt de Koninginnerit over drie cols en met de verwachte temperaturen van ruim 30 graden rekent de Directie op de binnenkomst van volledig verdwaasde en uitgewoonde renners. De jury neemt er nu al een herstelbiertje op!
