Zondag 11 oktober sloot De Amstel haar wegseizoen af. Dat gebeurt altijd met een aantal leuke wedstrijden gevolgd door een lekkere barbecue en een hele trits aan prijzen en trofeeën. Het werd een gezellige middag.
Sluitingswedstrijden.
De weergoden beloofden voor deze herfstzondag een herfstdecor. Toch viel het nog enigszins mee. De kilometertijdrit begon voor de 31 deelnemers droog en eindigde in een forse bui die nog even nadruppelde bij de gentleman-rit, waarna het verder tijdens het fietsen droog bleef. In de kilometertijdrit waren er geen records te noteren: de natte bochten noopten tot voorzichtigheid en de wind werkte ook niet mee. Snelste van allen was dit jaar Pierre Deen, getergd na het NCK avontuur. Hij bleef Joost Mouris 0,3 seconde voor.
Hoogtepunt van de middag was uiteraard de Gentlemans-race. Gegangmaakt door kinderen en andere renners kwamen er helaas slechts acht koppels in de baan in een stevige stortbui. Het was leuk om te zien hoe jongens als Ted, Arend en Matthew hun moedige vaders en moeders zo goed mogelijk in de laatste 3 ronden probeerden af te leveren. Uiteindelijk won Brendan voor Jeroen, Arno, Bart, Ariane, Rudi, Erik en Laura. Zij zochten snel de warme douches op, voor de knechten annex gangmakers stonden de puntenkoersen op het programma.
Bij de jongste jeugd waren Menno Broex en Enzo Leijnse aan elkaar gewaagd, maar wist Menno (op het geleende wiel van Auke met vrij zwaar verzet) het te halen. Eva van der Hoop won de eerste drie sprintjes, maar viel daarna terug naar de 3e plaats.
In de koers voor iets oudere Jeugd was het 12 keer hard sprinten. Steeds waren Wouter de Vink en Nils Wolffenbuttel die het met elkaar uitvochten. In de laatste 3 ronden kreeg Nils toch de overhand en de finalesprint (dubbele punten) besliste hij in zijn voordeel, en daarmee de koers.
Tenslotte was er de Grote Sluitingsprijs. 30 ronden koers met 10 klassementsprints. Barbecuewalmen dwars over het ciruit: Belgische omstandigheden en eetlustopwekkend. Vanuit het vertrek trok Marcel Witte (de man in vorm en jong van geest en lichaam) het peloton van 20 dappere eenheden op een lint. Het ging zo hard dat Marcel al bij de eerste sprint met Dylan een gaatje sloeg. Daarachter werd getwijfeld en hoewel de voorsprong schommelde tussen de 10 en 20 seconden sloegen de achtervolgers nooit de handen genoeg ineen om het te dichten. Er werd daar hard gestreden om de derde plaats waarbij Bart Harmsen pas in de laatste ronde Willard Gerritsen wist te passeren. Stefan Wolffenbuttel startte goed, maar ging in het geweld ten onder. In de kopgroep ging Marcel hard van start, maar Dylan wist uiteindelijk steeds meer sprints te winnen waardoor hij afgetekend de bloemen mocht ophalen. Bekijk alle uitslagen.
Prijsuitreikingen.
Na het versterken van de innerlijke mens werden alle bloemen voor de verschillende wedstrijdjes uitgereikt. Bestuursleden Jacqueline Hugtenburg en Ben Harmsen namen daarna het woord en na het dankwoord aan alle vrijwilligers en de korte terugblik op het afgelopen jaar werden tot renner van het jaar verkozen Dylan Groenewegen (20 overwinningen bij de Nieuwelingen) en Yorick Bos (winnaar Nes aan de Amstel en Purmerplein). Verder was er vanuit de jeugdtrainers de Stimuleringsprijs voor Feline Lindeboom als renner die in een jaar veel progressie en inzet heeft getoond. Jan de Wee van de TFC Weesp nam op zijn onnavolgbare wijze de prijsuitreiking van de Tijdritbokalen voor zijn rekening. Als beste meisje was die voor Riejanne Markus en Bart Harmsen (met een recordtijd van 13.16) bij de jongens. Tenslotte was het aan René Markus om namens de supportersvereniging maar liefst 20 gevulde enveloppen te verdelen onder de renners die voldoende punten scoorden. Met ruim 1500 punten (waarschijnlijk een record!) bleef Dylan met de dikste enveloppe zitten. Hij bleef Stefan en Derk Abel ruim voor. Daarna ging het buiten hard te keer en was er nog alle tijd om even terug te denken aan een mooi jaar waarin nog veel andere mooie uitslagen en evenementen waren te noteren
