Om even aan de mallemolen van de Randersbikeweek.dk te ontsnappen brachten de senioren van WTC De Amstel een bezoek aan Graceland, Randers, Denemarken. Een beetje te fanatieke Elvis-fan heeft daar het landhuis van de King laten nabouwen en er een museum in gevestigd. Er hingen originele kostuums en er waren prachtige videofragmenten te zien. Dus geheel ontspannen konden de Amsteltijgers naar de start. Daar kwamen ze Gijs Jorna en Michael den Toom tegen die in hun categorie de strijd op hadden moeten geven. Het parcours bestond namelijk uit een rondje van één kilometer met een klein klimmetje en lastige afdaling en als je gedubbeld werd moest je uit koers. Niet erg opwekkend en toen begon het ook nog te regenen. Ondertussen kreeg Martijn van Es zijn 5e lekke band van de week, hij kon nog net voor de start een nieuw bandje monteren. (In Denemarken gebruiken ze een speciaal soort vulkanisch glas voor het verharden van de wegen).
Dus enigszins ongerust, maar toch ook met in het achterhoofd: “Wij Nederlanders kunnen dat goed, zware, kleine rondjes”, gingen ze op weg. Met Auke Broex, Marcel Witte en Jan Buisman van voren, Simon Polstra, Pim Bonstra, Joos Francke en Martijn in het midden en Pierre Deen en Willard Gerritsen achter in het peloton.
De sterkste renners uit het peloton, de nummers één, twee en drie uit het klassement, gingen er al snel vandoor. Maar het scheelde maar een haar of de scherpe Buisman zat in hun wiel. Hij kwam tot drie meter maar moest ze op het vals plat helaas laten lopen en viel terug in het peloton waar hij de hele koers in 6e positie bleef zitten.
Marcel Witte dacht: “Dat kan ik beter!” en jawel, hij sprong en zat er bij. Kansen op podium! Ondertussen werden er in het steeds verder achterop rakende peloton de verhoudingen hersteld. Dus Pim en Martijn losten en werden uit koers genomen, Willard nam en hield het laatste wiel, Simon, Joos en Pierre voegden zich met Auke bij Buisman om de kansen van Marcel Witte te vergroten. De postbode was het daar niet mee eens.
Witte reed voorop in de kopgroep van vijf, was bezig een snelle, natte bocht in de afdaling aan te snijden, keek om zich heen en dacht bij zichzelf: “Het zal toch niet waar zijn?! Er rijdt daar een postbode met bakfiets over de stoep en het lijkt net alsof hij gaat oversteken! Nee, hij zal wel rechtsaf slaan, want zoiets doe je niet als er een wielerkoers bezig is. Je kijkt dan in ieder geval even over je schouder als je gaat oversteken. Ik rijd door, ik kan toch niet meer uitwijken. Hij doet het niet.” De postbode deed het toch en daar lag Witte, nu dus in vijfde positie. Vloekend en tierend in zijn beste Deens greep hij de postbode vast, liet hem los, pakte zijn fiets en reed weer verder. En hield zijn plek.
Ondertussen had Buisman namens WTC De Amstel de 22ste lekke band in ontvangst genomen, nadat ook Auke al een wiel had gewisseld. Gelukkig kreeg je in deze koers een ronde vergoeding want als je werd gedubbeld kreeg je een tijdstraf van 30 (!) minuten. (Pierre en Marcel hadden hun half uur straf al in het kriterium op dag één te pakken, geen klassement dus).
Dus: Witte werd 5e, Auke 7e (in het nooit liegende klassement staat hij als 20ste genoteerd maar de redacteur reed er vlak achter en bevestigde dat het niet zo was). Pierre werd 9e, Simon Postra 16e, Joos 17e en Jan Buisman?
JAN BUISMAN WINT GADELøB 50+! WILLARD GERRITSEN 3e!
Jan Buisman was de eerste 50+ er die de meet passeerde, Willard werd 3e. En nog mooier, doordat de nummer 2 in het klassement 50+ op een ronde was gereden en zijn achterstand van 2 minuten werd omgezet in een achterstand van 30 minuten, steeg Willard naar plaatst 2 in het algemeen klassement. Ongelofelijk! Daar kon geen postbode meer iets aan doen.
Hierna startten Roel Gerritsen en Michiel Verspuy bij de Amateurs. Maar dat had geen enkele zin. Ze waren nog helemaal schoon en fris toen zij na 10 minuten werden gedubbeld en uit koers genomen. Ze hoefden niet eens te douchen. Maar WTC De Amstel bleef tweede in het ploegenklassement.
