Finale Tour de Junior: pech en net niet….maar wel een goed gevoel!

Vrijdagavond (omloop) en zaterdagmiddag (criterium) waren de laatste ritten van de etappekoers in Achterveld. Hoewel het nog erg spannend werd waren er geen (eind)zeges voor De Amstel te noteren. Wel keerde iedereen weer met alle ledematen intact en nagenietend van een fantastische week naar huis terug.

Vrijdagavond begon Victor als derde in het klassement aan de 8e rit. De gele trui presteerde het om twee (!) keer zijn ketting te breken en daarmee eerst het halve peloton (met o.a. Victor en Julia) en later nog eens drie renners (met daarbij Bente) te vloeren. Na de eerste crash werd de stapel fietsen ontward en o.a. de fiets van gastrenner Ingmar was rijp voor de sloop. Na de herstart en provisorische reparatie van verschillende fietsen en van de ketting van de gele trui was er de tweede val en toen geen herstart meer. De gele trui was de leiding dan ook kwijt. Niet aan Victor – die kwam flink gehavend als vierde over de streep – maar wel aan Stijn Ruijter van UWTC. Bente verloor ook haar positie als 3e meisje in het klassement door de val en zakte naar achteren.

Geschrokken van het geweld van de jonkies gingen cat VII en de meiden van start met Yvette op 0,2 seconde van het geel: de opdracht was simpel: bij de eerste vijf eindigen (boni) en vóór de roze trui. Yvette werd 3e en klopte de roze trui na een aanvallende koers waarin de trui al eerder alle zeilen moest bijzetten om Yvette bij te halen. Maar….er was een breuk in het peloton en Tessa Dijksman die derde stond op 6 seconden schoof Yvette plotseling weer met precies 1 seconde voorbij. Aiii… dat was jammer. Koen en Leon zagen het niet gebeuren, want zij zaten attent in het eerste deel van het peloton waarin zij keurig 4e (Koen) en 6e (Leon) werden.

De Nieuwelingen bleven ook weer bij elkaar en de Brits gele trui contoleerde. Er was wel een mooie strijd om de groene trui met harde sprints. Teun Mouris klasseerde zich weer nipt bij de top: 10e. De rest in het peloton.

Zaterdagmiddag dan 9e etappe met het slotcriterium op het kleine snelle rondje van 850 meter: altijd vuurwerk. Victor stond op 6 seconden van het geel en Yvette op 1. Zou het nog kunnen?

Even werd gevreesd dat de TdJ al afgelopen was, want om 12.00 uur barstte er een hels onweer los waardoor takken en bladeren in het rond vlogen en de putten verstopten en de weg enige tijd onbegaanbaar was. Gelukkig stopte het na een uurtje en na enig uitstel en met veel bezemwerk van vrijwilligers en publiek kon er toch gereden worden. Victor probeerde wel enkele keren ervandoor te gaan, maar de gele trui hield controle: in de sprint werd Victor, na mooi voorbereidend werk van Menno die een vluchter inrekende, wéér geklopt: de vijfde tweede plaats in een etappe en geen zege, en ook tweede overall op 4 seconden van het geel. Victor had natuurlijk geluk en pech dat de gele trui uitviel, maar hij had extra pech dat in twee etappes de bonificatieseconden niet uitgedeeld werden….want anders….. Maar dat telt niet. Een etappekoers is elke dag goed zijn, constant rijden, geen pech hebben en niet vallen en ook wat geluk. Iedereen komt wel eens iets tegen. In de eindstand Victor dus 2e, Julia 17e, Menno 21e, Bente na de pech 32e en Vincent 46e.

In cat VII en de meiden ging Yvette een aantal keren – goed gesteund door Koen – in de aanval. Maar het waren de jongens die de gaten dichtten waardoor de roze trui niet meer in problemen kwam. Voor Yvette frustrerend, maar zo is de koers. De meest actieve was zij de hele week in elk geval wel en tweede is ook mooi. Koen had overigens een superdag zaterdag en het was jammer dat hij ook niet wegkwam want hij had het verdiend. Leon kwam helaas in de beginfase ten val en moest de strijd staken waardoor hij in het klassement zakte. Koen werd 9e.

Tenslotte was er de koers van de Nieuwelingen. Teun had al snel een slepend achterwiel en moest de koers staken (en verloor kostbare tijd). Alexander reed weer keurig de koers uit en voor hem extra mooi als je weet dat hij vorig jaar met dispensatie in cat VII reed en daar de rode lantaarn droeg. Nu werd hij keurig 24e (en prijs!) vlak na Sander (23e). Alie ging dan ook met een grote glimlach naar huis. Michael reed een iets te weinig opvallende koers en werd 12e in het klassement. Teun was de eerste die geen enveloppe kreeg: 31e.

Het was een week met veel hoogtepunten, mooi weer en een mooie accommodatie waarin de 15 renners en rensters heerlijk konden vertoeven. De kampcommandant Sjaak hield de hele week een oogje in het zeil en elke dag waren er verschillende ouders die hem aanvulden en ook voor het eten zorgden. Van de renners werd dan ook vernomen dat het eten héérlijk was en het was jammer dat je een beetje moest oppassen met de hoeveelheid, want anders was je de enchillada/nasi/goulash (!)/spaghetti tijdens de koers aan het herkauwen. De afsluitende barbeque voor de prijsuitreiking smaakte dan ook extra lekker. De 12 Amstelrenners met de Kampioengasten Rachelle, Ingmar en Suzanne kunnen op een superweek terugkijken. De echte diehards (of verslaafden) gaan gewoon door en vertrekken naar Assen. Anderen gaan nu even met de benen omhoog: vakantie!