De oplettende kijker dit weekend zal het niet ontgaan zijn: Mathieu van der Poel maakte in het flashinterview bekend dat hij nog één koers rijdt dit seizoen: het WK Gravel aankomend weekend in Halle-Leuven. Uiteraard staat WV de Amstel daar ook aan het vertrek. Daarover volgende week meer. Eerst een zo compleet mogelijke terugblik op de gravelraces van de afgelopen weken.
De het modderfestijn in juli in Drenthe was het even pauze om de fietsen weer volledig te reviseren.
In augustus was er in het Zweedse Halmstad de driedaagse Gravel Grit ‘n Grind. Tijdens de slotdag op 18 augustus was Femke Markus veruit de sterkste van het damespak. De wegrenster van SD Worx-Protime heeft hiermee bewezen ook op de onverharde ondergrond meer dan goed uit de voeten te kunnen. Bij de Elite mannen werd Jasper Ockeloen vijfde.
De Houffa Gravel in Houffalize viel dit jaar in het weekend van de Vogezenweek. Ergo: de meeste Masters sloegen de meer MTB-achtige rit in de Ardennen over. Jan Dijstelbloem niet, geleerd van vorig jaar nam hij minder risico’s met een MTB-CX-Gravel-hybride fiets. Veilig geland. Zonder meer de verrassing was de prestatie van Ronald de Waal, heel knap 45ste in zijn leeftijdsgroep. Inmiddels verhuist naar het Zeeuwse en ook daar lid geworden van z’n nieuwe club. Het gaat je goed Ronald!
Jasper Ockeloen werd bij de Elite 30ste, mogelijk pech of ander ongemak gehad tijdens de wedstrijd.
Terug in Nederland werd op 14 september de Merida NL gravel series hervat in het Overijsselse Rijssen. Een omloop van net geen negen kilometer met veel listige bochten over los grind. Wie goed stuurde had het gemakkelijker. Voor de aanwezige Amstelrenners was het wat aftasten naar de vorm. Een Vogezenweek is goed voor je conditie, maar je wordt er niet altijd direct zichtbaar beter van. Geen AmstelDames aan het vertrek dit keer. Sam Hutzezon reed goed bij de Belofte volgens de officiële uitslag. Die is overigens niet helemaal te vertrouwen was; bij de start was men vergeten de tijdwaarneming te starten…
Pierre Deen, Jan van Herwijnen en Serge van der Putten verdedigden het Amstelblauw bij de Masters (gezamenlijke start, aparte uitslag). Auke Broex liet verstek gaan vanwege naweeën van een val op Sloten. Als bidonnen-aangever vanuit de verzorgingspost maakte hij zijn afwezigheid in de koers meer dan goed. Pierre en Serge waren als vanouds goed weg, Jan wat daarachter. Pierre had naar eigen zeggen te veel moeite met de bochten, ‘hoe doe je dat nu, met snelheid insturen op een bocht met los grind?’ Na zijn besluit om in de slotfase eigen tempo te rijden en daarmee zijn groep te verlaten (vrije keuze?) was er ruim voldoende tijd om alvast te beginnen oefenen. Jan had niet de beste dag, maar zat wel snel in een goede groep, en kon met wat kopwerk de boel draaiende houden. Bij Serge sloeg de pechduivel toe, lek in een kansrijke positie.
NK Epe
Met het NK in Epe op zaterdag 28 september waren we aanbeland bij het tweede hoofddoel van de gravelrijders. (Het eerste was het CK in Zandvoort, het derde het WK op 5/6 oktober.) De herfst had ondertussen toegeslagen met talloze plensbuien. Doembeelden van Drenthe doeken weer op. Gelukkig viel het mee, het snelle Veluwse zand op de ronde van ruim 12 kilometer rondom Epe kon heel veel hebben. Wel waren de buitjes tijdens wedstrijd soms pittig en koud. Stiekem best goed weer voor een NK.
De AmstelDames waren maar liefst met zeven rijdsters afgereisd. Verrassing was Amber Kraak, die hier haar goede vorm vanuit het EK weg direct omzette in een podiumplaats: derde. Daarvoor was het Femke Markus die wederom heel goed uit de voeten kon op het zand, achter winnares en ploeggenoot Lorena Wiebes werd zij meer dan verdienste tweede. Fraai podium!
Toelichting bij het koersverloop voor de (toekomstige) deelnemers. De 40 min (Elite, Belofte, Amateurs etc) vertrok als eerste, daarachter een kleine vijf minuten later de 40+, en daar weer wat minuten achter de dames. Voor de dames betekent dat zij al snel in koers werden ingelopen, en dan is het een kwestie van aanpikken (of niet). Voor de Masters geldt hetzelfde, hier ook opletten en altijd proberen aan te pikken. Andersom idem dito, gelost worden (of pech hebben (spoiler) betekent niet de rest van dag alleen rijden.
Wie verder? Jente Koops knap 15e. Heleen Kibbelaar altijd scherp en gebrand werd mooi 18e. Ingeborg Kers daar wat achter, gevolgd door Suzanne Mulder en Demi Könst.
Femke, Lorena en Amber
Bij de 40 min wederom Koos Jeroen Kers met een prima 21e plek. Helaas geen Jaspar Ockeloen die na een ongelukkige val op training in Spanje zijn seizoen plots zag eindigen. Soortgelijk voor Auke Broex bij de Masters, met het geluk dat hij nog wél met aangepaste training kan voorbereiden op het WK.
De Masters hadden heel wat ambitieuze ijzers in het vuur. Caspar Hermans concludeerde na afloop helemaal klaar te zijn voor het WK. Met een uitstekende 20ste plaats is dat een doel om vast te houden! Romke van der Weerdt kon na een goede start heel lang blijven aanklampen, 30ste. Jan van Herwijnen had maar een opdracht: zo lang mogelijk in de groep blijven na de start. Dat ging met moeite niet/wel goed. Kreeg gezelschap van Michael Breedt (zichtbaar mindere dag, halfkoers DNF) en wist met hard labeur in wisselende groepen geheel leeg de finish te halen. Aan Pierre Deen de eer om nog voor de eerste gravelstrook van naam als eerste lek te rijden van het pak. Lek? Niet helemaal; ventiel niet goed dichtgedraaid, kon dus snel verholpen worden. Daarna met veel hand- en spandiensten voor de AmstelDames een verstandige koers gereden.
Serge van der Putten was wellicht de beste AmstelMaster van de eerste koershelft, maar daarna zakte hij naar eigen zeggen te snel terug en was de koek uiteindelijk op. Volgend jaar herkansing.
Prachtige beeldimpressies van het NK Gravel Epe vind je hier: https://gallery.santemedia.eu/nkgravelepe2024/
Foto’s van het NK Gravel kun je hier bekijken en downloaden (KNWU)
Op 5 en 6 oktober dus het WK Gravel in Halle-Leuven, België. Lees hier er alles over: https://gravelchampionshipsflanders.com/nl/
Én binnenkort op deze website.
